Πληροφορίες για το φυτό Malanga - Μάθετε για την ανάπτυξη των ριζών Malanga

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Αν είστε αρκετά τυχεροί να ζείτε σε μια γειτονιά που κατοικείται από παντοπωλεία της Καραϊβικής ή της Νότιας Αμερικής, έχετε ζήσει ή επισκεφθεί αυτές τις περιοχές ή είστε ο ίδιος από τους τροπικούς ή τη Νότια Αμερική, τότε μπορεί να είστε εξοικειωμένοι με τις χρήσεις της ρίζας malanga. Όλοι οι άλλοι πιθανώς ρωτούν "τι είναι η ρίζα malanga;" Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για το φυτό malanga και για την καλλιέργεια ριζών malanga στον κήπο.

Πληροφορίες φυτού Malanga

Η Malanga μοιάζει πολύ με το taro και το eddo και μπορεί εύκολα να συγχέεται με αυτά. Μάλιστα, σε ορισμένες περιοχές η ρίζα malanga ονομάζεται eddo, καθώς και γιαουτία, κοκογιάμ, κοκό, ταννία, σάτο-ίμο και ιαπωνική πατάτα. Το φυτό καλλιεργείται για τους κονδύλους του, μπελέμπε ή καλαλους, που χρησιμοποιούνται σε διάφορα πιάτα.

Τι είναι η ρίζα Malanga;

Στη Βόρεια Αμερική, το malanga αναφέρεται πιο συχνά ως "αυτί ελέφαντα" και γενικά καλλιεργείται ως διακοσμητικό. Στη βάση του φυτού βρίσκεται ο βολβός ή ο κόνδυλος γύρω από τον οποίο εκπέμπονται μικρότεροι βολβοί.

Το φύλλωμα του φυτού μπορεί να φτάσει τα 5 πόδια (1,5 μ.) σε μήκος με τεράστια φύλλα που μοιάζουν πολύ με αυτιά ελέφαντα. Τα νεαρά φύλλα είναι βρώσιμα και χρησιμοποιούνται όπως το σπανάκι. Ο βολβός ή ο κόνδυλος είναι γήινος καφές, μοιάζει κάπως με μεγάλο γιαμ και μπορεί να ποικίλλειαπό οπουδήποτε μεταξύ ½ έως 2 λίβρες (0,2-0,9 κιλά) σε μέγεθος. Το εξωτερικό κρύβει την τραγανή εσωτερική κίτρινη έως κοκκινωπή σάρκα.

Χρήσεις ρίζας Malanga

Στη Νότια Αμερική και σε άλλες τροπικές περιοχές, οι κόνδυλοι malanga καλλιεργούνται συνήθως για χρήση στις κουζίνες αυτών των περιοχών. Η γεύση είναι σαν αμυλούχος ξηρός καρπός. Ο κόνδυλος είναι πλούσιος σε θερμίδες και φυτικές ίνες μαζί με ριβοφλαβίνη και φυλλικό οξύ. Περιέχει επίσης λίγη ποσότητα σιδήρου και βιταμίνης C.

Συχνά αλέθεται σε αλεύρι, αλλά επίσης μαγειρεύεται, ψήνεται στη σχάρα και κόβεται σε φέτες και στη συνέχεια τηγανίζεται. Για άτομα με τροφικές αλλεργίες, το αλεύρι malanga είναι ένα εξαιρετικό υποκατάστατο για το αλεύρι σίτου. Αυτό συμβαίνει επειδή οι κόκκοι αμύλου που περιέχονται στη μάλαγγα είναι μικρότεροι, επομένως πιο εύπεπτοι, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο αλλεργικής αντίδρασης. Όπως αναφέρθηκε, τα νεαρά φύλλα είναι επίσης βρώσιμα και χρησιμοποιούνται συχνά σε μαγειρευτά και άλλα πιάτα.

Στην Κούβα και το Πουέρτο Ρίκο, η μάλαγγα είναι εμφανής σε πιάτα όπως αλκαπουρία, μοντόνγκο, παστέλ και sancocho. ενώ στην Καραϊβική τα νεαρά φύλλα είναι αναπόσπαστο μέρος του διάσημου callaloo.

Βασικά, η ρίζα malanga μπορεί να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε θα χρησιμοποιούσατε πατάτα, γιαμ ή άλλο ριζικό λαχανικό. Όπως με τα περισσότερα άλλα είδη Araceae, η ρίζα malanga περιέχει οξαλικό ασβέστιο και σαπωνίνη, των οποίων η πικρή γεύση και οι τοξικές επιδράσεις ακυρώνονται κατά το μαγείρεμα.

Όταν ψηθεί η ρίζα μαλακώνει και είναι ιδανική για χρήση ως πυκνωτικό και για να φτιάξετε κρεμώδη πιάτα. Η ρίζα επίσης συχνά μαγειρεύεται και πολτοποιείται ως πατάτες για ένα κρεμώδες συνοδευτικό. Η μαλάγκα μπορεί να ξεφλουδιστεί, να τριφτεί και στη συνέχεια να αναμειχθεί με αλεύρι, αυγό και βόταναγια να φτιάξετε τηγανητές.

Η φρέσκια ρίζα malanga μπορεί να διατηρηθεί σε θερμοκρασία δωματίου για μερικές εβδομάδες και ακόμη περισσότερο εάν διατηρηθεί στο ψυγείο.

Αυξανόμενες ρίζες Malanga

Υπάρχουν δύο διαφορετικά μαλάγκα. Malanga blanca (Xantyosoma sagittifikium) που καλλιεργείται σε ξηρά γη, και malanga Amarillo (Colocasia esculenta) που καλλιεργείται σε βαλτώδεις περιοχές.

Τα φυτά της Malanga χρειάζονται πλήρη ήλιο, θερμοκρασίες πάνω από 68 βαθμούς F. (20 C.) και υγρό, αλλά καλά στραγγιζόμενο έδαφος με pH μεταξύ 5,5 και 7,8.

Πολλαπλασιάστε φυτεύοντας ολόκληρο τον κύριο κόνδυλο ή τους δευτερεύοντες κονδύλους ενός μόνο κομματιού του κύριου κονδύλου. Εάν χρησιμοποιείτε κομμάτια σπόρων, ωριμάστε τα πρώτα βουτώντας τα σε μυκητοκτόνο και στη συνέχεια αφήστε τα να στεγνώσουν στον αέρα για δύο ώρες.

Φυτέψτε 3 έως 4 ίντσες (8-10 εκ.) βαθιά σε σειρές που απέχουν 6 πόδια (2 μέτρα) μεταξύ τους. Χρησιμοποιήστε ένα οργανικό σάπια φύλλα για να συγκρατήσετε την υγρασία και εφαρμόστε ένα λίπασμα 10-20-20, τρεις φορές. Ταΐστε το φυτό πρώτα στους δύο μήνες και στη συνέχεια στους πέντε και επτά μήνες.