Γιατί να αναγκάσετε το κιχώριο: Πώς να εξαναγκάσετε τα φυτά ραδικιού

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Έχετε ακούσει ποτέ να αναγκάζετε τα φυτά κιχωρίου; Το εξαναγκασμό της ρίζας του κιχωρίου είναι μια συνηθισμένη διαδικασία που μετατρέπει τις ρίζες σε κάτι υπέροχο. Εάν καλλιεργείτε κιχώριο και αναρωτιέστε «μήπως πρέπει να αναγκάσω το κιχώριο», η ηχηρή απάντηση είναι ναι! Γιατί να αναγκάσουμε το κιχώριο; Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε πώς και γιατί πρέπει να πιέζετε το κιχώριο.

Γιατί αναγκάζω το ραδίκι;

Το κιχώριο και το αντίδι χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κάποια σύγχυση. Αυτό συμβαίνει γιατί το ζόρικο προϊόν του κιχωρίου Witlook ονομάζεται επίσης γαλλικό ή βελγικό αντίδι. Το αντίδι καλλιεργείται για τα φύλλα του, τα οποία χρησιμοποιούνται ως χόρτα για σαλάτες ή μαγειρεύονται ενώ το κιχώριο Witloof αναγκάζεται για τα τσικόν.

Γιατί να αναγκάσουμε το κιχώριο; Λοιπόν, επειδή το να πιέζεις ένα φυτό κιχωρίου δημιουργεί ένα εντελώς υπέροχο, τρυφερό, πιο γλυκό προϊόν που κάνει την κατανάλωση του μια σχεδόν υπερβατική εμπειρία.

Σχετικά με την επιβολή φυτών ραδικιού

Όπως πολλές ανακαλύψεις, το εξαναγκασμό της ρίζας κιχωρίου ήταν ένα ευτυχές ατύχημα. Πριν από σχεδόν 200 χρόνια, ένας Βέλγος αγρότης βρήκε κατά λάθος μια ρίζα κιχωρίου που είχε αποθηκεύσει στο κελάρι του, η οποία είχε φυτρώσει. Κανονικά, το κιχώριο καλλιεργούνταν ως υποκατάστατο του καφέ, αλλά αυτό το τυχαίο γεγονός εκτόξευσε το κιχώριο σεεντελώς νέα κατηγορία όταν ο αγρότης δοκίμασε τα ανοιχτά λευκά φύλλα και τα βρήκε τραγανά και γλυκά.

Μετά από μερικές δεκαετίες, ο αναγκασμός του κιχωρίου να σχηματίσει σικόν, τα σφιχτά κουκουλωμένα κεφάλια των χλωμών φύλλων, έγιναν αρκετά συνηθισμένα, ειδικά για τους ανθρώπους που ζουν σε χιονισμένα κλίματα όπου τα φρέσκα λαχανικά είναι δύσκολο να βρεθούν. Με αρκετές ρίζες και λίγο προγραμματισμό, οι κηπουροί μπορούν να πιέσουν το κιχώριο κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών.

Πώς να εξαναγκάσετε το ραδίκι

Το ραδίκι συλλέγεται για τα τσικόν περίπου 130 έως 150 ημέρες από τη φύτευση, όταν οι ρίζες είναι αρκετά μεγάλες για να αναγκαστούν, που είναι γενικά από τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο. Το λευκό τμήμα της ρίζας πρέπει να είναι τουλάχιστον ¼ ίντσας (6 mm). αν είναι λιγότερο, δεν θα βγάλει σφιχτά σικονάκια.

Ανασκάψτε τις ρίζες και κόψτε το φύλλωμα σε μια ίντσα (2,5 εκ.) και κόψτε τυχόν πλαϊνούς βλαστούς. Επιλέξτε ένα ψηλό δοχείο. θα μπορούσε να είναι ακόμη και μια πλαστική σακούλα, η οποία είναι πιο βαθιά από τη μακρύτερη ρίζα. Γεμίστε τον πάτο του δοχείου με λίγη ανάμεικτη άμμο και τύρφη ή λίπασμα. Τοποθετήστε τις ρίζες επάνω στο μέσο και γεμίστε το δοχείο με περισσότερη ανάμεικτη άμμο και τύρφη ή λίπασμα. Ιδανικά, περάστε το δοχείο με μέτρια έως 7 ίντσες (18 εκ.) πάνω από το στέμμα του κιχωρίου. Τα μέσα φύτευσης πρέπει να είναι ελαφρώς υγρά.

Διατηρήστε το δοχείο στο σκοτάδι σε μια εύκρατη περιοχή με θερμοκρασίες 50 έως 60 βαθμούς Φ. (10-15 C.). Το σκοτάδι είναι επιβεβλημένο. Εάν οι ρίζες του κιχωρίου πάρουν λίγο φως, το τσικόν που θα προκύψει θα είναι πικρό. Τα λευκά μπουμπούκια του σικονιού θα αρχίσουν να εμφανίζονται σε περίπου τέσσερις εβδομάδες. Όταν είστε έτοιμοι να τα χρησιμοποιήσετε, αφαιρέστε τα κοντά στη ρίζακαι μετά επανατοποθετήστε το δοχείο στο σκοτάδι για μια δεύτερη, μικρότερη σοδειά.