Πληροφορίες για το πικρό πεπόνι - Πώς να καλλιεργήσετε το πικρό πεπόνι

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Τι είναι το πικρό πεπόνι; Πολλοί έχετε δει αυτό το φρούτο εάν ζείτε σε μια περιοχή με μεγάλο πληθυσμό της Ασίας ή πιο πρόσφατα στην τοπική αγορά αγροτών. Οι πληροφορίες για το πικρό πεπόνι το αναφέρουν ως μέλος της οικογένειας Cucurbitaceae, η οποία περιλαμβάνει άλλα κολοκυθάκια όπως το σκουός, το καρπούζι, το μοσχοκάρυδο και το αγγούρι. Ας μάθουμε περισσότερα για το πώς να καλλιεργείτε πικρό πεπόνι στον κήπο σας.

Πικρό πεπόνι Πληροφορίες

Το πικρό πεπόνι είναι ο καρπός ενός ποώδους αμπέλου, το οποίο όπως υποδηλώνει το όνομά του είναι εξαιρετικά πικρό - πολύ πικρό για να το φάμε αν αφεθεί να ωριμάσει. Ως εκ τούτου, ο καρπός των πικρών πεπονιών - και μερικές φορές οι τρυφεροί φυλλώδεις βλαστοί - συλλέγονται όταν είναι νέοι και στη συνέχεια γεμίζονται, παστώνονται ή κόβονται σε διάφορα είδη μενού.

Γνωστό επίσης ως πικρή κολοκύθα ή βαλσαμόχορτο, το πικρό πεπόνι συλλέγεται πριν από τη σκλήρυνση των σπόρων και είναι ομοιόμορφο ανοιχτό πράσινο με μυρμηγκιά εμφάνιση. Ο καρπός από το πικρό πεπόνι αμπέλι μπορεί να συγκομιστεί οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης, αλλά γενικά όταν είναι πλήρους μεγέθους, ακόμη πράσινος και περίπου δύο εβδομάδες μετά την άνθηση ή το χρονικό διάστημα μεταξύ του ανοίγματος των ανθοφοριών και του σχηματισμού του καρπού. Το πικρό πεπόνι αρχίζει να ανθίζει μεταξύ τεσσάρων έως έξι εβδομάδων μετά τη σπορά.

Τα πικρά πεπόνια είναι ιθαγενή της Ασίας με τα νότιαΗ Κίνα και η ανατολική Ινδία είναι τα πιο πιθανά κέντρα εξημέρωσης. Σήμερα, τα πικρά πεπόνια είναι εξίσου πιθανό να καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο για τους ανώριμους καρπούς τους. Τίποτα από αυτά δεν απαντά πλήρως στην ερώτηση «Τι είναι το πικρό πεπόνι», γι' αυτό ακολουθούν μερικές επιπλέον πληροφορίες για το πικρό πεπόνι.

Η πικρία από αυτό το κολοκυθάκι προέρχεται από το αλκαλοειδές momordicine που βρίσκεται στην καλλιέργεια του πικρού πεπονιού και όχι στις κουκουρβιτακίνες, οι οποίες βρίσκονται σε άλλα μέλη των Cucurbitaceae. Όσο πιο σκούρα είναι η ποικιλία του πικρού πεπονιού, τόσο πιο πικρή και έντονη είναι η γεύση του φρούτου είτε χρησιμοποιείται σε μαγειρικά πιάτα είτε για τις διάφορες υποτιθέμενες φαρμακευτικές του ιδιότητες, όπως υπογλυκαιμικό και διεγερτικό για την πέψη.

Το εσωτερικό του καρπού είναι ένας σπογγώδης, λευκός πολτός με πιπεριά με σπόρους. Όταν το πικρό πεπόνι κόβεται σε φέτες, έχει κοίλες περιοχές που περιβάλλονται από ένα λεπτό στρώμα σάρκας με μια κεντρική κοιλότητα σπόρων. Όταν χρησιμοποιείται για μαγείρεμα, ο πολτός κόβεται σε φέτες και είτε ψιλοβράζεται είτε μουλιάζεται σε αλατισμένο νερό για να μειωθεί η υπερβολικά πικρή γεύση. Η υφή που προκύπτει είναι υδαρή και τραγανή, παρόμοια με το αγγούρι. Καθώς η σάρκα του πικρού πεπονιού ωριμάζει, γίνεται πορτοκαλί, χυλώδης και χωρίζεται σε τμήματα που κουλουριάζουν προς τα πίσω εκθέτοντας τον έντονο κόκκινο πολτό με σπόρους.

Πώς να καλλιεργήσετε πικρά πεπόνια

Τα πικρά πεπόνια ταιριάζουν περισσότερο σε τροπικές έως υποτροπικές θερμοκρασίες και ευδοκιμούν σε διάφορα εδάφη. Αυτή η ταχέως αναπτυσσόμενη άμπελος απαιτεί πέργκολα και συνήθως καλλιεργείται σε στήριγμα για αναρρίχηση αμπέλων που έχει ύψος τουλάχιστον 6 πόδια (1,8 μ.) και απέχει 1,2-1,8 μ. μεταξύ τους.

Η φροντίδα των φυτών του πικρού πεπονιού υπαγορεύει τη φύτευσηόταν δεν υπάρχει κίνδυνος παγετού και οι θερμοκρασίες έχουν ανέβει. Οι σπόροι που καλλιεργούνται ως ετήσιες καλλιέργειες μπορούν να ληφθούν από διάφορους προμηθευτές και να σπαρθούν απευθείας σε σχεδόν κάθε τύπο εδάφους, αν και τα πικρά πεπόνια είναι καλύτερα σε βαθιές, καλά στραγγιζόμενες, αμμώδεις ή ιλυοπηλίδες.

Πικρό πεπόνι Φροντίδα φυτών

Το πικρό πεπόνι είναι ευαίσθητο στις περισσότερες από τις ίδιες ασθένειες και προσβολές εντόμων που μαστίζουν την κολοκύθα και τα αγγούρια. Ο ιός του μωσαϊκού και το ωίδιο προσβάλλουν τα πικρά πεπόνια και μπορεί να υπόκεινται σε μύγες, τόσο πολύ που οι εμπορικοί παραγωγοί συχνά καλύπτουν τα αναπτυσσόμενα φρούτα με χάρτινες σακούλες.

Το πικρό πεπόνι πρέπει να φυλάσσεται μεταξύ 53-55 βαθμών F. (11-12 C.) σε αρκετά υψηλή υγρασία με διάρκεια ζωής δύο έως τρεις εβδομάδες. Κρατήστε το πικρό πεπόνι μακριά από άλλα φρούτα που ωριμάζουν για να αποφύγετε την επίσπευση της διαδικασίας ωρίμανσης.