Τι είναι το Needlegrass - Κατανοώντας τα διαφορετικά φυτά που ονομάζονται Needlegrass

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Η καλλιέργεια αυτοφυών φυτών είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να εξοικονομήσετε νερό και να βασίζεστε λιγότερο σε φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα. Το Needlegrass είναι εγγενές στη Βόρεια Αμερική και παρέχει σημαντική τροφή για πολλά πουλιά και ζώα. Είναι επίσης χρήσιμο ως διακοσμητικό με χαριτωμένα κεφάλια σπόρων και λεπτά, τοξωτά φύλλα. Η καλλιέργεια φυτών βελονόχορτου στον κήπο συμβάλλει επίσης στη μείωση της συντήρησης, καθώς φροντίζουν τον εαυτό τους μόλις εγκατασταθούν. Υπάρχουν διάφορα είδη βελονόχορτου. Δείτε ποιο είναι κατάλληλο για τις ανάγκες του κήπου σας.

Τι είναι το Needlegrass;

Το Needlegrass αναπτύσσεται νωρίς την εποχή και διατηρεί το πράσινο μέχρι τη δροσερή περίοδο. Είναι ένα μακρόβιο πολυετές φυτό πολύτιμο για την πρόληψη της διάβρωσης. Χρησιμοποιείται επίσης για την αποκατάσταση χώρων πρασίνου που έχουν εξαντληθεί. Το γρασίδι παρέχει κάλυψη για πολλά ζώα και είναι πλούσιο σε πρωτεΐνη όταν καταναλώνεται νωρίς στην εποχή.

Υπάρχουν ακόμη και αρκετές ποικιλίες φυτών βελονόχορτου που βρίσκονται σε διαφορετικά ονόματα γένους με εξαιρετικά διακοσμητικά χαρακτηριστικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον κήπο όπως:

• Achnatherum
• Αριστίδα
• Hesperostipa
• Nassella
• Στίπα
• Triraphis

Ο όρος «needlegrass» προέρχεται από το εξαιρετικάγρασίδι με λεπτές λεπίδες, που ονομάζεται επίσης χόρτο ή συρματόχορτο. Αναφέρεται επίσης στις κοντές δύσκαμπτες τρίχες στο φύλλωμα που μπορεί να ερεθίσουν το δέρμα. Σχεδόν όλες οι περιοχές της Βόρειας Αμερικής μπορούν να αποκαλούν τουλάχιστον ένα ή περισσότερα είδη αυτόχθονα. Τα φυτά είναι δροσερή εποχή, συσσωρεύονται πολυετή φυτά. Αναπτύσσονται από 6 έως 60 ίντσες (15 έως 150 εκ.) σε ύψος, με ινώδη ριζικά συστήματα και καλοκαιρινούς πανικούς λουλουδιών που ακολουθούνται από ενδιαφέροντες και θρεπτικούς σπόρους.

Ποικιλίες φυτών Needlegrass

Επειδή υπάρχουν πολλά είδη βελονόχορτου σε διαφορετικά γένη, μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωριστούν μεμονωμένα δείγματα. Μια ένδειξη έρχεται με τη μορφή της τοποθεσίας τους. Μερικά είναι φυτά θερμότερης εποχής, όπως το βελονόχορτο του Τέξας, ενώ άλλα ζουν σε αλπικές τοποθεσίες όπως το μωβ βελονόχορτο. Άλλοι πάλι, όπως το βελονόχορτο της Χιλής, είναι εγγενές στην Αυστραλία.

Ακολουθούν μερικές από τις πιο κοινές ποικιλίες φυτών βελονόχορτου:

Μωβ βελονόχορτο (Nassella pulchra) – Πιθανώς το πιο κοινό και διαδεδομένο, αυτό το βελονόχορτο έχει ανοιχτό μωβ σπόρους και βρίσκεται στην Καλιφόρνια. Υπάρχουν δύο άλλα ιθαγενή φυτά Nassella που ονομάζονται βελονόχορτο, τα οποία αναγνωρίζονται εσφαλμένα.

Letterman's needlegrass (Achnatherum lettermanii) – Βρίσκεται σε ορεινές και δασικές τοποθεσίες και είναι εξαιρετικά σημαντική κτηνοτροφική για ελάφια μουλαρίκια, γοφάρια και κουνέλια. Αυτή η ποικιλία έχει αχνούς σπόρους κρέμας.

Texas needlegrass (Nassella leucotricha) – Βρίσκεται στις πεδιάδες του Νότιου Τέξας, αυτή η ποικιλία βελονόχορτου έχει ελκυστικές λευκές κεφαλές.

Πράσινο βελονόχορτο (Στίπαviridula) – Εγγενές στις βόρειες Μεγάλες Πεδιάδες, το πράσινο βελονόχορτο χρησιμοποιείται συνήθως σε βόσκηση σε ανοιχτή περιοχή. Παρά το όνομά του, έχει κίτρινους σπόρους.

Thurber's needlegrass (Stipa thurberiana) – Ημιάνυδρες περιοχές στα βορειοδυτικά και πάνω στον Καναδά θα βρείτε μια ποικιλία βελονόχορτου με μωβ κεφαλές – το όνομά της είναι Thurber.

Lemmon's needlegrass (Achnatherum lemmonii) – Συναντάται συχνότερα να αναπτύσσεται στη βόρεια και δυτική Καλιφόρνια, στη Μοντάνα, στη Γιούτα, στην Αριζόνα και στη Βρετανική Κολομβία, αυτός ο τύπος έχει μεγάλα καφέ κεφαλάκια που είναι αγαπημένο των πουλιών.

Desert needlegrass (Achnatherum speciosa) – Εγγενές στις ερήμους Μοχάβε και Κολοράντο, το βελονόχορτο της ερήμου ήταν κάποτε το αγαπημένο φαγητό των ιθαγενών. Οι μίσχοι και οι σπόροι τρώγονταν. Παράγει λευκούς σπόρους.

Αναπτύσσοντας φυτά με βελόνα

Οι περισσότερες ποικιλίες ευδοκιμούν στις ζώνες 5 έως 10 του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών με μικρή παρέμβαση. Τα νέα φυτά πρέπει να διατηρούνται υγρά. Μόλις δημιουργηθούν, τα φυτά αντιμετωπίζουν αρκετά μεγάλη ξηρασία.

Εκτός από τα άγρια ζώα που βόσκουν στο φυτό, έχει λίγα προβλήματα με παράσιτα ή ασθένειες. Τα φυτά χρειάζονται πλήρη ήλιο, καλή αποστράγγιση και μέση γονιμότητα του εδάφους.

Κόψτε τα φυτά στις αρχές της άνοιξης. Χωρίστε τα χόρτα κάθε 3 χρόνια για να βελτιώσετε την ανάπτυξη και την εμφάνιση. Εάν θέλετε να αποτρέψετε την αυτοσπορά, αφαιρέστε τα κεφάλια των σπόρων πριν ωριμάσουν.