Πληροφορίες για τη νόσο του κόμπου της ελιάς - Μάθετε για τον έλεγχο της νόσου του κόμπου της ελιάς

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Οι ελιές καλλιεργούνται περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητάς τους, ειδικά για τα οφέλη του λαδιού του φρούτου για την υγεία. Αυτή η αυξανόμενη ζήτηση και η επακόλουθη διόγκωση της παραγωγής έχει επίσης επιφέρει αυξημένη συχνότητα εμφάνισης κόμπων ελιάς. Τι είναι το olive knot και ποιες άλλες πληροφορίες για την ασθένεια του olive knot μπορεί να είναι χρήσιμες για τη θεραπεία του olive knot; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα.

Τι είναι το Olive Knot;

Ο κόμπος ελιάς (Olea europaea) είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το παθογόνο Pseudomonas savastanoi. Αυτό το παθογόνο είναι γνωστό ως επίφυτο. Το «Epi» προέρχεται από την ελληνική που σημαίνει «πάνω», ενώ το «phyte» σημαίνει «πάνω στο φυτό». Έτσι, αυτό το παθογόνο ευδοκιμεί στον τραχύ φλοιό των κλαδιών και όχι στα φύλλα της ελιάς.

Όπως υποδηλώνει το όνομα, ο κόμπος ελιάς εμφανίζεται ως χολή ή «κόμποι» στα σημεία μόλυνσης, συνήθως αλλά όχι πάντα, στους κόμβους των φύλλων. Το κλάδεμα ή άλλες πληγές μπορούν επίσης να ανοίξουν το φυτό για μόλυνση από το βακτήριο και η ζημιά από το πάγωμα αυξάνει τη σοβαρότητα της νόσου.

Όταν βρέχει, οι χολήδες βγάζουν μολυσματικά βακτηρίδια που μπορούν να μεταδοθούν σε μη μολυσμένα φυτά. Η μόλυνση αναπτύσσεται την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού και δημιουργεί χολή 1-5 cm.10 έως 14 ημέρες.

Όλες οι ποικιλίες ελιάς είναι ευαίσθητες στον κόμπο της ελιάς, αλλά επηρεάζονται μόνο τα παραπάνω τμήματα του δέντρου. Η σοβαρότητα της μόλυνσης ποικίλλει από ποικιλία σε ποικιλία, αλλά τα νεαρά φυτά ενός έτους είναι πολύ πιο ευαίσθητα από τις παλαιότερες ελιές.

Πρόσθετες πληροφορίες για τη νόσο του κόμπου της ελιάς

Ενώ αυτή η ασθένεια έχει παρατηρηθεί παγκοσμίως σε όλες τις ελαιοκαλλιεργητικές περιοχές, η αύξηση της καλλιέργειας, ειδικά στη βόρεια Καλιφόρνια, την έχει καταστήσει πιο κοινή και σοβαρή απειλή.

Το ήπιο κλίμα της Βόρειας Καλιφόρνια και οι επικρατούσες βροχοπτώσεις σε συνδυασμό με τις μηχανοποιημένες πολιτιστικές πρακτικές σε μεγάλες φυτείες ελιάς έχουν γίνει η τέλεια καταιγίδα. ωθώντας την ασθένεια στο προσκήνιο ως μία από τις πιο δυνητικά δαπανηρές ασθένειες της ελιάς. Οι χολήδες περικλείουν και σκοτώνουν τα προσβεβλημένα κλαδιά, τα οποία, με τη σειρά τους, μειώνουν την απόδοση και επηρεάζουν το μέγεθος και την ποιότητα των καρπών.

Για τον οικιακό ελαιοπαραγωγό, ενώ η ασθένεια δεν είναι δημοσιονομικά επιζήμια, οι χοληδόχοι που προκύπτουν είναι αντιαισθητικές και μειώνουν την ομορφιά του τοπίου. Τα βακτήρια επιβιώνουν στους κόμπους και στη συνέχεια εξαπλώνονται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, καθιστώντας τον έλεγχο της νόσου του κόμπου της ελιάς ιδιαίτερα δύσκολο. Λοιπόν, πώς αντιμετωπίζετε τον κόμπο της ελιάς;

Υπάρχει θεραπεία για κόμπους ελιάς;

Όπως αναφέρθηκε, ο έλεγχος της νόσου του κόμπου της ελιάς είναι δύσκολος. Εάν η ελιά έχει ήδη κόμπο ελιάς, κλαδέψτε προσεκτικά τα ταλαιπωρημένα κλαδιά και τα κλαδιά κατά την περίοδο της ξηρασίας με απολυμανμένο ψαλίδι. Απολυμάνετε τα κάθε τόσο καθώς κλαδεύετε για να μετριαστεί η πιθανότητα εξάπλωσης της μόλυνσης.

Συνδυάστε τοπάνω από την επεξεργασία κόμπων ελιάς με εφαρμογή βακτηριοκτόνων που περιέχουν χαλκό σε ουλές φύλλων και άλλους τραυματισμούς για την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας μόλυνσης. Απαιτούνται τουλάχιστον δύο εφαρμογές, μία το φθινόπωρο και μία την άνοιξη.