Πληροφορίες για το φυτό Hydrilla - Μάθετε πώς να σκοτώνετε τα ζιζάνια του φυτού Hydrilla

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Η Hydrilla είναι ένα διεισδυτικό υδρόβιο ζιζάνιο. Εισήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες ως φυτό ενυδρείου αλλά ξέφυγε από την καλλιέργεια και τώρα είναι ένα σοβαρό ζιζάνιο. Ο έλεγχος των ζιζανίων hydrilla είναι απαραίτητος για να αποφευχθεί η μείωση της αυτοφυούς χλωρίδας. Στις περισσότερες πολιτείες, είναι παράνομη η κατοχή ή η μεταφορά του είδους. Το φυτό αναπτύσσεται γρήγορα, εξαπλώνεται εύκολα και υπερτερεί της γηγενούς βλάστησης. Καταστρέφει επίσης τις υδάτινες οδούς με τα παχιά μπερδεμένα στρώματα των μίσχων του. Το φυτό είναι ένα επιβλαβές ζιζάνιο που έχει καταχωρηθεί στην ομοσπονδιακή λίστα. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα.

Τι είναι το Hydrilla;

Η διαχείριση της Hydrilla είναι ευθύνη των κατοίκων της λίμνης και των λιμνών. Τι είναι το hydrilla; Το φυτό συχνά συγχέεται με την εγγενή μας Elodea, αλλά έχει ένα ή περισσότερα δόντια στην κάτω πλευρά της μεσαίας πλευράς. Αυτό δίνει στο φυτό μια τραχιά αίσθηση όταν σύρετε το χέρι σας προς τα κάτω στο μήκος του στελέχους.

Το φυτό είναι εγγενές στην Αφρική, την Αυστραλία και μέρη της Ασίας, αλλά έχει καταφέρει να καταλάβει πολλές περιοχές της εγγενούς μας χλωρίδας εδώ στις ΗΠΑ. Το φυτό προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία στις νότιες πολιτείες, αλλά κατάφερε να μεταναστεύσει σε μικρούς πληθυσμούς στις δυτικές περιοχές. Έχει επίσης ανακαλυφθεί σε ορισμένες βόρειες και μεσοδυτικές περιοχές.

Η ταυτοποίηση είναι το πρώτο βήμα για την εκρίζωση. Το Hydrilla είναι ένα πολυετές φυτό με πυκνά στρώματα μίσχων που αναπτύσσονται σε νερό σε βάθος μεγαλύτερο από 20 πόδια (6 μέτρα). Τα στελέχη είναι φιδίσια και πολυάριθμα, που επιπλέουν σε ένα κουβάρι στην επιφάνεια του νερού. Τα φύλλα είναι στενά με κάποια οδόντωση, μήκους 1/8 έως 3/8 ίντσας (0,5 έως 1 εκ.) και έχουν αγκάθια στην κάτω πλευρά της μεσαίας πλευράς.

Αυτό το φυτό αναπαράγεται με σπόρο που μεταφέρεται στο νερό αλλά και με κατακερματισμό. Κάθε μικροσκοπικό κομμάτι του φυτού που αποκόπτεται έχει την ικανότητα να γίνει άλλο φυτό. Σε περιοχές με υδάτινη αναψυχή, τα φυτά σκίζονται συνεχώς για να διαιωνιστεί το πρόβλημα.

Μια θετική σημείωση των πληροφοριών για το φυτό hydrilla είναι η συμβολή του ως ενδιαίτημα για ψάρια και ζώα. Αρχικά, το φυτό έχει ευεργετικές επιδράσεις στις περιοχές αλιείας, αλλά, με την πάροδο του χρόνου, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στα χαλιά δεν υποστηρίζουν την ανάπτυξη των τοπικών ζώων.

Πώς να σκοτώσετε την Hydrilla

Οι διαχειριστές υδρόβιων και άγριων ζώων ανακάλυψαν πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η διαχείριση hydrilla. Αυτό οφείλεται στην ευκολία εξάπλωσης και αναπαραγωγής του. Ο έλεγχος των ζιζανίων hydrilla είναι ένα θέμα ανησυχίας στις περισσότερες Ηνωμένες Πολιτείες και έχει γίνει οικονομικό πρόβλημα σε ορισμένες περιοχές.

Ήδη από τη δεκαετία του 1980, 49 εκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν για τη διαχείριση hydrilla. Οι αριθμοί αυξήθηκαν έκτοτε έως ότου οι προσβολές έγιναν δημοσιονομική επιβάρυνση σε εκείνες τις τοποθεσίες με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς του φυτού. Είναι πλέον γνωστό ότι η ανοχή στο κρύο είναι μια άλλη πτυχή των πληροφοριών για το φυτό hydrilla, μια λεπτομέρεια που κάνει τη διαχείριση ακόμα πιο δύσκολη.

Μέθοδοι καταπολέμησης των ζιζανίων Hydrilla

Η βυθοκόρηση και το τράβηγμα με το χέρι ή η τράτα δεν είναι αποτελεσματικές στρατηγικές. Αυτό οφείλεται στην ευκολία με την οποία το φυτό εγκαθίσταται από μικρά θραύσματα. Τα θραύσματα βλαστών με έναν μόνο κόμβο μπορούν να σχηματίσουν ρίζες και βλαστούς σε λίγες μόνο ημέρες.

Ο φυσικός έλεγχος όπως η μείωση της στάθμης του νερού, η προσθήκη υδάτινης βαφής ή η κάλυψη της επιφάνειας του νερού για μείωση του φωτός έχει ελάχιστη επίδραση. Οι στραγγισμένες λίμνες μπορεί να ανταποκριθούν στα κοκκώδη ζιζανιοκτόνα που εφαρμόζονται στη λάσπη για την εξάλειψη των κονδύλων.

Ο κυπρίνος έχει εισαχθεί σε ορισμένες περιοχές και είναι αποτελεσματικός στην κατανάλωση και την αφαίρεση ορισμένων από τα φυτά.

Ο χημικός έλεγχος είναι ο πιο αποτελεσματικός αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπου υπάρχει πόσιμο νερό. Ο χαλκός, όταν αναμιγνύεται με άλλα ζιζανιοκτόνα, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, αλλά πρέπει να δίνεται προσοχή στα ψάρια.

Άλλες χημικές ουσίες περιλαμβάνουν diquat, endothall, fluridone και dichlobenil. Καθένα από αυτά έχει εκτεταμένους κινδύνους και θα πρέπει να εφαρμόζεται από επαγγελματία ή με χρήση εγκεκριμένων συνταγών που συνιστώνται για τη διαχείριση του νερού. Εφαρμόστε όλες τις προφυλάξεις και τηρήστε πλήρως τις οδηγίες σχετικά με τις μεθόδους εφαρμογής και τις τιμές.