Καλλιέργεια οπωροφόρων δέντρων μουριάς: Πώς να φροντίσετε μια μουριά

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-06-01 04:40

Οι μουριές (Morus spp.) απολάμβαναν δημοτικότητα τα προηγούμενα χρόνια ως καλλωπιστικά σκιερά δέντρα, καθώς και για τους άφθονους βρώσιμους καρπούς τους. Οι μουριές μπορούν να καταναλωθούν ωμές ή να γίνουν νόστιμες κονσέρβες, πίτες και κρασί. Ενδιαφέρεστε να μάθετε πώς να καλλιεργείτε μουριές; Διαβάστε τα πάντα για την καλλιέργεια οπωροφόρων δέντρων μουριάς και τη φροντίδα της μουριάς.

Καλλιέργεια οπωροφόρων δέντρων μουριάς

Ενώ οι άνθρωποι αγαπούν τα φρούτα της μουριάς, τα πουλιά αγαπούν επίσης τα μούρα, και το δέντρο είναι ένας φάρος που προσελκύει δεκάδες, αχ, ακατάστατους επισκέπτες. Το δέντρο έχει επίσης μια ανεπιθύμητη συνήθεια να γίνεται επεμβατικό. Δυστυχώς, αυτό σταμάτησε την ανάπτυξη των οπωροφόρων δέντρων μουριάς σε όλες εκτός από τις πιο αγροτικές περιοχές.

Οι μουριές έχουν λυτρωτικές ιδιότητες, ωστόσο, και μία από τις πιο εξαιρετικές είναι η ελάχιστη φροντίδα που απαιτούν. Πριν μάθουμε πώς να φροντίζουμε τις μουριές, ακολουθεί μια σύντομη περίληψη των τριών τύπων μουριών που καλλιεργούνται πιο συχνά.

• Μαύρη μουριά - Τα πιο γευστικά μούρα προέρχονται από τη μαύρη μουριά (Morus nigra). Αυτά τα δέντρα είναι εγγενή στη δυτική Ασία και προσαρμόζονται μόνο στη ζώνη 6 του USDA και θερμότερα.
• Μουριά - Πιο σκληρό από το μαύροοι μουριές, οι κόκκινες μουριές (Morus rubra) είναι εγγενείς στη Βόρεια Αμερική όπου ευδοκιμούν σε βαθιά, πλούσια εδάφη που βρίσκονται κατά μήκος των βυθών και των ρεμάτων.
• Λευκή μουριά - Οι λευκές μουριές (Morus alba tatarica) εισήχθησαν από την Κίνα, εισήχθησαν στην αποικιακή Αμερική για την παραγωγή μεταξοσκώληκα. Οι λευκές μουριές από τότε φυσικοποιήθηκαν και υβριδοποιήθηκαν με την εγγενή κόκκινη μουριά.

Πώς να καλλιεργήσετε μουριές

Οι μουριές έχουν μικρές, ασυνήθιστες ανθίσεις που γίνονται άφθονοι καρποί που μοιάζουν πολύ με ένα λεπτό βατόμουρο. Τα μούρα ωριμάζουν σταδιακά και πέφτουν από το δέντρο καθώς ωριμάζουν. Τα δέντρα είναι ανθεκτικά στις ζώνες USDA 4/5 έως 8 ανάλογα με την ποικιλία. Προτιμούν τον ήλιο και το πλούσιο έδαφος, αλλά ανέχονται τη μισή σκιά και μια ποικιλία εδαφών. Είναι εύκολο να μεταμοσχευθούν, είναι ανθεκτικά στο αλάτι και ιδανικά για τον έλεγχο της διάβρωσης, για να μην αναφέρουμε τα νόστιμα μούρα. Ορισμένες ποικιλίες είναι ανθεκτικές στον αέρα και δημιουργούν υπέροχα ανεμοφράγματα.

Φυλλοβόλα δέντρα, και τα τρία είδη αποκτούν διάφορα μεγέθη. Η λευκή μουριά μπορεί να φτάσει τα 80 πόδια (24 μ.), η κόκκινη μουριά περίπου 70 πόδια (21 μ.) και η μικρότερη μαύρη μουριά μπορεί να φτάσει τα 9 μέτρα σε ύψος. Οι μαύρες μουριές μπορούν να ζήσουν για εκατοντάδες χρόνια, ενώ η κόκκινη μουριά φτάνει τα 75 χρόνια.

Οι μουριές θα πρέπει να φυτεύονται σε ηλιόλουστες θέσεις με απόσταση τουλάχιστον 5 μέτρων μεταξύ των δέντρων, ιδανικά σε ζεστό, καλά στραγγιζόμενο έδαφος, όπως το βαθύ αργιλώδες. Μην τα φυτεύετε κοντά σε πεζοδρόμιο, εκτός και αν δεν σας πειράζει ο λεκές ή η πιθανή παρακολούθηση των στριμωγμένων μούρων (φυσικά, αν αυτό είναι πρόβλημα για εσάς,υπάρχει και μια άκαρπη ποικιλία μουριάς!). Μόλις δημιουργηθεί το δέντρο, απαιτείται πολύ λίγη πρόσθετη φροντίδα για το δέντρο μουριάς.

Πώς να φροντίσετε μια μουριά

Δεν υπάρχουν πραγματικά πολλά να ανησυχείτε για αυτό το ανθεκτικό δείγμα. Τα δέντρα είναι αρκετά ανθεκτικά στην ξηρασία, αλλά θα επωφεληθούν από κάποια άρδευση κατά την ξηρή περίοδο.

Οι μουριές πάνε καλά χωρίς πρόσθετη λίπανση, αλλά μια εφαρμογή 10-10-10, μία φορά το χρόνο θα τις κρατήσει υγιείς. Οι μουριές είναι ακόμη και κατά κύριο λόγο απαλλαγμένες από τα περισσότερα παράσιτα και ασθένειες.

Κλάδεμα μουριών

Κλαδέψτε τα νεαρά δέντρα σε μια τακτοποιημένη μορφή αναπτύσσοντας ένα σύνολο από κύρια κλαδιά. Κλαδέψτε τα πλευρικά κλαδιά σε έξι φύλλα τον Ιούλιο για να διευκολύνετε την ανάπτυξη των σπινθηρισμών κοντά στα κύρια άκρα.

Μην κλαδεύετε έντονα γιατί οι μουριές είναι επιρρεπείς σε αιμορραγία στα κοψίματα. Αποφύγετε κοψίματα άνω των 2 ιντσών (5 εκ.), τα οποία δεν θα επουλωθούν. Εάν κλαδεύετε όταν το δέντρο βρίσκεται σε λήθαργο, η αιμορραγία είναι λιγότερο σοβαρή.

Έπειτα, είναι απαραίτητο μόνο το συνετό κλάδεμα των μουριών, στην πραγματικότητα μόνο για την αφαίρεση νεκρών ή υπερπληθυσμένων κλαδιών.