Είναι πρόβλημα οι μύτες: Βλάβη και θεραπεία από κουκούτσια από βαμβάκι

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31:22

Οι πράοι θα κληρονομήσουν τη γη, ή στην περίπτωση του μύδρου, τα βαμβακερά χωράφια των νότιων Ηνωμένων Πολιτειών. Η ιστορία του μύδρου και του βαμβακιού είναι μακρά, που διαρκεί πολλές δεκαετίες. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς αυτό το ακίνδυνο μικρό έντομο είναι υπεύθυνο για την καταστροφή των μέσων διαβίωσης πολλών αγροτών του Νότου και το κόστος ζημιών εκατομμυρίων δολαρίων.

Boll Weevil History

Το μικρό γκρίζο σκαθάρι με το αστείο ρύγχος εισήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Μεξικό το 1892. Από πολιτεία σε πολιτεία, στις αρχές του εικοστού αιώνα εμφανίστηκε η πρόοδος του τραχήλου. Οι ζημιές στις καλλιέργειες βαμβακιού ήταν εκτεταμένες και καταστροφικές. Οι αγρότες βαμβακιού, που δεν υπέκυψαν στη χρεοκοπία, στράφηκαν σε άλλες καλλιέργειες ως μέσο διαλυτότητας.

Οι πρώιμες μέθοδοι ελέγχου περιλάμβαναν ελεγχόμενα εγκαύματα για την εξάλειψη των σκαθαριών και τη χρήση σπιτικών φυτοφαρμάκων. Οι αγρότες φύτεψαν καλλιέργειες βαμβακιού νωρίτερα μέσα στη σεζόν, ελπίζοντας ότι οι καλλιέργειές τους έφτασαν στην ωρίμανση πριν από τα ετήσια ξεσπάσματα σκαθαριών.

Στη συνέχεια, το 1918, οι αγρότες άρχισαν να χρησιμοποιούν αρσενικό ασβέστιο, ένα εξαιρετικά τοξικό φυτοφάρμακο. Παρείχε κάποια ανακούφιση. Ήταν η επιστημονική ανάπτυξη των χλωριωμένων υδρογονανθράκων, μιας νέας κατηγορίας φυτοφαρμάκων, που οδήγησαν στην ευρεία χρήση του DDT, της τοξαφαίνης και του BHC.

Καθώς οι τρυγόνια ανέπτυξαν αντοχή σεΑυτές οι χημικές ουσίες, οι χλωριωμένοι υδρογονάνθρακες αντικαταστάθηκαν με οργανοφωσφορικά. Αν και λιγότερο επιβλαβή για το περιβάλλον, τα οργανοφωσφορικά είναι τοξικά για τον άνθρωπο. Χρειαζόταν μια καλύτερη μέθοδος για τον έλεγχο της ζημιάς του ρυγχοκυττάρου.

Eradication Boll Weevil

Μερικές φορές τα καλά πράγματα προέρχονται από τα κακά. Η εισβολή του τραχήλου προκάλεσε την επιστημονική κοινότητα και επέφερε αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο συνεργάζονται αγρότες, επιστήμονες και πολιτικοί. Το 1962, το USDA ίδρυσε το Ερευνητικό Εργαστήριο Boll Weevil με σκοπό την εξάλειψη του τραχήλου.

Μετά από αρκετές μικρές δοκιμές, το Ερευνητικό Εργαστήριο Boll Weevil ξεκίνησε ένα μεγάλης κλίμακας πρόγραμμα εξάλειψης του τρυπανιού στη Βόρεια Καρολίνα. Η έμφαση του προγράμματος ήταν η ανάπτυξη ενός δολώματος με βάση τη φερομόνη. Οι παγίδες χρησιμοποιήθηκαν για την ανίχνευση πληθυσμών μύλων, ώστε τα χωράφια να μπορούν να ψεκάζονται αποτελεσματικά.

Είναι οι Boll Weevils πρόβλημα σήμερα;

Το έργο της Βόρειας Καρολίνας στέφθηκε με επιτυχία και έκτοτε το πρόγραμμα επεκτάθηκε σε άλλες πολιτείες. Επί του παρόντος, η εξάλειψη του τραχήλου έχει ολοκληρωθεί σε δεκατέσσερις πολιτείες:

• Αλαμάμα
• Αριζόνα
• Αρκάνσας
• Καλιφόρνια
• Φλόριντα
• Γεωργία
• Μισισίπι
• Μισούρι
• Νέο Μεξικό
• Βόρεια Καρολίνα
• Οκλαχόμα
• Νότια Καρολίνα
• Tennessee
• Βιρτζίνια

Σήμερα, το Τέξας παραμένει το προσκήνιο της μάχης με τα σκουπίδια με την επιτυχή εξάλειψη που καλύπτει περισσότερες περιοχές κάθε χρόνο. Τα μειονεκτήματα στο πρόγραμμα περιλαμβάνουν την ανακατανομή των μύλων σεεκριζωμένες περιοχές από ανέμους με δύναμη τυφώνα.

Οι κηπουροί, που ζουν σε πολιτείες όπου το βαμβάκι καλλιεργείται εμπορικά, μπορούν να βοηθήσουν το πρόγραμμα εκρίζωσης αντιστεκόμενοι στον πειρασμό να καλλιεργήσουν βαμβάκι στους κήπους του σπιτιού τους. Όχι μόνο είναι παράνομο, αλλά και τα φυτά βαμβακιού που καλλιεργούνται στο σπίτι δεν παρακολουθούνται για τη δραστηριότητα των τρυγονιών. Η καλλιέργεια καθ' όλη τη διάρκεια του έτους έχει ως αποτέλεσμα φυτά βαμβακιού σούπερ μεγέθους που μπορούν να φιλοξενήσουν μεγάλους πληθυσμούς μύλων.