Φύτευση κολοκύθας - Συμβουλές για την καλλιέργεια κολοκύθας

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Το σκουός είναι ένα από τα φυτά που καλλιεργούνται πιο συχνά στον λαχανόκηπο. Αυτή η καλλιέργεια είναι αρκετά εύκολη στην καλλιέργεια και εδραιώνεται αρκετά καλά στις περισσότερες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ποικιλίες Σκουός

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες κολοκύθας, οι περισσότερες από τις οποίες είναι αμπέλια. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί τύποι θάμνων. Πριν καλλιεργήσετε σκουός, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε ποιο είδος έχετε και σχεδιάστε τον κήπο σας ανάλογα. Υπάρχουν δύο τύποι ποικιλιών σκουός: το καλοκαίρι και το χειμώνα.

Οι καλοκαιρινές ποικιλίες κολοκύθας είναι μεγάλες και θαμνώδεις. Αυτά τα είδη φυτών δεν εξαπλώνονται όπως τα αμπέλια. Υπάρχουν διάφοροι τύποι καλοκαιρινών κολοκυθιών που διατίθενται σε διάφορα σχήματα και χρώματα. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι περιλαμβάνουν:

• Ίσιος λαιμός
• Στρεβλός λαιμός
• Χτένι
• Κολοκυθάκια

Οι περισσότερες χειμερινές ποικιλίες κολοκύθας είναι αμπέλια και θα εξαπλωθούν σε όλο τον κήπο. Το χειμερινό σκουός συχνά κατηγοριοποιείται ανάλογα με το μέγεθος του καρπού και υπάρχουν διαθέσιμα διάφορα μεγέθη, σχήματα και χρώματα. Οι χειμερινές ποικιλίες περιλαμβάνουν:

• Βελανίδι
• Butternut
• Μακαρόνια
• Hubbard

Συμβουλές για την καλλιέργεια σκουός

Όπως και με άλλες αμπελουργικές καλλιέργειες, το σκουός προτιμά τη θερμότητα, αλλά συχνά είναι κάπως πιο ανθεκτικό απόπεπόνια ή αγγούρια. Τα φυτά σκουός απαιτούν πλήρη ήλιο, γόνιμο έδαφος και επαρκή υγρασία. Συνιστάται η χρήση καλά κομποστοποιημένου υλικού αναμεμειγμένου στο έδαφος.

Το καλοκαίρι και το χειμώνα η κολοκύθα αναπτύσσεται καλύτερα σε γόνιμο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος που περιέχει υψηλές ποσότητες οργανικής ουσίας σε περιοχές με πλήρη ηλιοφάνεια. Η οργανική ύλη μπορεί να προστεθεί με την ενσωμάτωση κομπόστ στο έδαφος καθώς και αποσυντεθειμένη κοπριά.

Το σκουός μπορεί να σπαρθεί απευθείας στον κήπο ή να ξεκινήσει σε εσωτερικούς χώρους. Το καλοκαίρι και το χειμώνα η σκουός φυτεύεται συνήθως σε λόφους βάθους περίπου 1 ίντσας (2,5 εκ.). Σπέρνετε τους σπόρους μόνο αφού τελειώσει ο κίνδυνος παγετού και το χώμα έχει ζεσταθεί. Συνήθως, μόνο 4 έως 5 σπόροι ανά λόφο είναι αρκετοί, αραιώνοντας σε 2 ή 3 φυτά ανά λόφο μόλις τα σπορόφυτα αναπτύξουν τα αληθινά τους φύλλα.

Οι λόφοι και οι σειρές καλοκαιρινών κολοκυθιών πρέπει να απέχουν μεταξύ τους περίπου 3 έως 4 πόδια (1 μ.), ενώ το χειμερινό σκουός θα πρέπει να απέχουν περίπου 4 έως 5 πόδια (1-1,5 μ.) με 5 έως 7 πόδια (1,5-2 μ.) ανάμεσα σε σειρές και με τους λόφους σε απόσταση περίπου 3 πόδια (1 μ.) μεταξύ τους.

Το σκουός μπορεί να ξεκινήσει σε εσωτερικούς χώρους 3 έως 4 εβδομάδες πριν από την ημερομηνία φύτευσης. Ξεκινήστε τους σπόρους σε γλάστρες τύρφης, αλλά βεβαιωθείτε ότι τα σπορόφυτα κολοκύθας δεν υφίστανται διαταραχές της ρίζας κατά τη μεταφύτευση. Μπορείτε να φυτέψετε 3 έως 4 σπόρους ανά γλάστρα και να αραιώσετε έως 2 φυτά αργότερα. Φροντίστε να σκληρύνετε τα φυτά πριν από τη φύτευση στον κήπο για να μειώσετε το σοκ της μεταφύτευσης και περιμένετε μέχρι να περάσει κάθε κίνδυνος παγετού. Βοηθά στη γενναιόδωρη επένδυση των φυτών κολοκύθας. Το σάπιασμα διατηρεί την υγρασία και μειώνει τα ζιζάνια.

Συγκομιδή Σκουός

Ελέγχετε καθημερινά πότεσυγκομιδή φυτών σκουός, καθώς αυτές οι καλλιέργειες αναπτύσσονται γρήγορα, ειδικά σε ζεστό καιρό. Θα πρέπει να συλλέγετε συχνά σκουός για να ενθαρρύνετε περισσότερη παραγωγή και να μαζεύετε τους καρπούς όσο είναι ακόμα μικροί. Το σκουός που είναι υπερβολικά ώριμο γίνεται σκληρό, σπαρμένο και χάνει τη γεύση του. Οι καλοκαιρινές ποικιλίες πρέπει να συλλέγονται πριν ωριμάσουν πλήρως οι σπόροι και όσο οι φλούδες είναι ακόμα μαλακοί. Οι χειμερινές ποικιλίες δεν πρέπει να συλλέγονται μέχρι να ωριμάσουν καλά.

Η καλοκαιρινή κολοκύθα μπορεί να αποθηκευτεί σε δροσερές, υγρές περιοχές έως και δύο εβδομάδες. Μπορούν επίσης να είναι κονσερβοποιημένα ή κατεψυγμένα. Η καλοκαιρινή κολοκύθα χρησιμοποιείται συνήθως σε σαλάτες, τηγανητά, στον ατμό ή μαγειρεμένη σε διάφορα πιάτα.

Το χειμερινό σκουός μπορεί να αποθηκευτεί σε δροσερό, ξηρό μέρος για 1 έως 6 μήνες. Το χειμωνιάτικο σκουός χρησιμοποιείται συνήθως σε ψητά, στον ατμό ή βραστά πιάτα.

Αυξανόμενα προβλήματα με το σκουός

Οι περισσότερες ποικιλίες κολοκύθας είναι ευαίσθητες σε μια ποικιλία βακτηρίων και μυκητιακών ασθενειών. Το ωίδιο και η βακτηριακή μαρασμός είναι τα πιο κοινά. Τα προβλήματα ασθενειών είναι πιο συνηθισμένα σε ζεστό και υγρό καιρό. Αυτές οι ασθένειες μπορούν να αντιμετωπιστούν με οργανικά μυκητοκτόνα. Μια ποικιλία άλλων παρασίτων μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα, ανάλογα με την περιοχή σας.

Τα ζωύφια της κολοκυθιάς και οι τρύπες της αμπέλου από κολοκυθάκια μπορεί να είναι σοβαρά παράσιτα. Αυτά τα έντομα μπορούν να προκαλέσουν μαρασμό ολόκληρων φύλλων, καφέ και θάνατο. Το σκουός είναι επίσης ευαίσθητο σε σκαθάρια αγγουριού, που τρέφονται με τα φύλλα των φυτών και μεταδίδουν ασθένειες από το ένα φυτό στο άλλο. Τα περισσότερα ενήλικα έντομα μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν με το χέρι ή μπορείτε να εφαρμόσετε ένα κατάλληλο εντομοκτόνο στη βάση των φυτών.

Με σωστό σχεδιασμό κήπου, ανάπτυξηαπαιτήσεις και συντήρηση, πολλά από αυτά τα προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν. Μετά την τελική συγκομιδή, αφαιρέστε και καταστρέψτε όλα τα φυτικά υπολείμματα για να αποτρέψετε προσβολές από έντομα ή ασθένειες.