Αναγνώριση ασθένειας κολοκύθας - Πώς να διαχειριστείτε προβλήματα με την καλλιέργεια κολοκύθας

2024 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-15 23:52

Είτε φυτεύετε κολοκύθες για ενδεχόμενο σκάλισμα με τα παιδιά είτε μία από τις νόστιμες ποικιλίες για χρήση στο ψήσιμο ή την κονσερβοποίηση, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσετε προβλήματα με την καλλιέργεια κολοκύθας. Μπορεί να είναι μια εισβολή εντόμων ή κάποιο άλλο ζώο που τρώει τις κολοκύθες ή μπορεί να είναι οποιαδήποτε από τις διάφορες ασθένειες των κολοκύθων που απειλούν την καλλιέργεια σας. Ο εντοπισμός της νόσου της κολοκύθας είναι πρωταρχικής σημασίας κατά τη θεραπεία ασθενειών κολοκύθας. Το παρακάτω άρθρο περιέχει πληροφορίες για τις ασθένειες και τις θεραπείες της κολοκύθας.

Αναγνώριση ασθένειας κολοκύθας

Είναι σημαντικό να εντοπιστούν όσο το δυνατόν συντομότερα τυχόν ασθένειες που επηρεάζουν την καλλιέργεια της κολοκύθας. Η έγκαιρη ανίχνευση θα σας επιτρέψει να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα έγκαιρα και, ελπίζουμε, να σώσετε την καλλιέργεια. Είναι χρήσιμο όχι μόνο να αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα των μολυσματικών ασθενειών αλλά και να γνωρίζουμε πώς εξαπλώνονται και επιβιώνουν. Οι ασθένειες που ταλαιπωρούν τις κολοκύθες μπορεί να είναι διαφυλλικής φύσης ή ασθένειες του καρπού. Η νόσος των φυλλωμάτων συχνά ανοίγει το φυτό σε άλλες μολυσματικές ασθένειες καθώς και στο ηλιακό εγκαύματα.

Ασθένειες και θεραπείες κολοκύθας

Οι διαφυλλικές ασθένειες της κολοκύθας προσβάλλουν συνήθως τις καλλιέργειες κολοκύθας. ωίδιο, περονόσπορος, λευκή κηλίδα (Plectosporium), κομμώδεςΗ λοίμωξη του στελέχους και η ανθρακνόζη είναι οι πιο συχνοί ένοχοι φυλλοβόλων.

ωίδιο

Το ωίδιο μοιάζει ακριβώς με αυτό που ακούγεται. Το ωίδιο που πρωτοεμφανίστηκε στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, είναι ένα λευκό «σκόνη» κάλυμμα σπορίων που μετακινούνται από την κάτω επιφάνεια του φύλλου προς την επάνω, αποφυλλίζοντας τελικά τα φυτά κολοκύθας. Τα σπόρια επιβιώνουν μεταξύ του εδάφους και των υπολειμμάτων των καλλιεργειών και διασπείρονται μέσω του ανέμου.

Είναι μία από τις πιο εύκολο να εντοπιστούν ασθένειες και σε αντίθεση με άλλες ασθένειες των φυλλωμάτων, τείνει να αυξάνεται σε βαρύτητα κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρού καιρού. Για την καταπολέμηση του ωιδίου, εναλλάξτε με καλλιέργειες που δεν περιέχουν κολοκυθάκια και αντιμετωπίστε με μυκητοκτόνο με το πρώτο σημάδι.

Περονόσπορος

Ο περονόσπορος εμφανίζεται ως βλάβες στην άνω επιφάνεια του φυλλώματος. Αρχικά, οι βλάβες είναι κίτρινες κηλίδες ή γωνιακές περιοχές εμποτισμένες με νερό. Οι βλάβες γίνονται νεκρωτικές καθώς η νόσος εξελίσσεται. Οι δροσερές, υγρές συνθήκες ευνοούν αυτήν την ασθένεια. Και πάλι, τα σπόρια διασπείρονται μέσω του ανέμου.

Μυκητοκτόνα ευρέος φάσματος είναι κάπως αποτελεσματικά κατά του περονόσπορου. Η φύτευση ποικιλιών πρώιμης εποχής μπορεί επίσης να μειώσει τις πιθανότητες να διεισδύσει ο περονόσπορος στην καλλιέργεια, καθώς η ασθένεια είναι γενικά πιο συχνή αργά την καλλιεργητική περίοδο, όταν οι συνθήκες είναι δροσερές και οι βροχές είναι πιο πιθανές.

Ανθρακνόζη, Λευκή κηλίδα, Κόμμα μίσχου

Η ανθρακνόζη ξεκινά ως μικρές, ανοιχτό καφέ κηλίδες που περιγράφονται με ένα πιο σκούρο περιθώριο που διαστέλλεται καθώς προχωρά. Τελικά, τα φύλλα αναπτύσσουν μικρές τρύπες και ο καρπός μπορεί να εμφανίσει επίσης βλάβες.

Η λευκή κηλίδα, ή Plectosporium, εμφανίζεται επίσης ωςμαύρες βλάβες σε σχήμα ατράκτου στην επιφάνεια των φύλλων. Ο καρπός μπορεί να προσβληθεί, εμφανίζοντας μικροσκοπικές λευκές κηλίδες που έχουν πιο κυκλικό σχήμα από τις βλάβες των φύλλων σε σχήμα ρόμβου.

Η ουλίτιδα προσβάλλει τα περισσότερα κολοκυθάκια και προκαλείται τόσο από το Didymella bryoniae όσο και από το Phoma cucurbitacearum. Αυτή η ασθένεια είναι πιο συχνή στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι εφαρμογές μυκητοκτόνων με το πρώτο σημάδι οποιασδήποτε από αυτές τις ασθένειες θα βοηθήσουν στη μείωση και την καταπολέμησή τους.

Επιπλέον προβλήματα ασθένειας με την καλλιέργεια κολοκύθας

Μαύρη σήψη

Η μαύρη σήψη που προκαλείται από το Didymella bryoniae, τον ίδιο μύκητα που προκαλεί την τσίχλα των στελεχών, έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες γκρίζες κηλίδες στον καρπό που γίνονται μαύρες σάπιες περιοχές. Οι ζεστές, υγρές νύχτες του καλοκαιριού ευνοούν τη μαύρη σήψη. Τα σπόρια διασπείρονται μέσω του νερού και του ανέμου.

Δεν υπάρχουν ποικιλίες ανθεκτικές στις ασθένειες. Η θεραπεία αυτής της ασθένειας κολοκύθας μόνο με πολιτισμικό έλεγχο είναι ανεπαρκής. Συνδυάστε την αμειψισπορά, τη φύτευση μη ευπαθών καλλιεργειών, το φθινοπωρινό όργωμα και τις αγρανάπαυση περιοχές με ιστορικό της νόσου με χημικό έλεγχο. Τα μυκητοκτόνα πρέπει να εφαρμόζονται σε μεσοδιαστήματα 10 έως 14 ημερών ξεκινώντας όταν τα αμπέλια έχουν βαρύ θόλο από φύλλα.

Fusarium crown σήψη

Αν και τα ονόματα είναι παρόμοια, η σήψη της κόμης του φουζάριο δεν σχετίζεται με τη μαρασμό του φουζάριο. Ο μαρασμός είναι σημάδι σήψης της κόμης μαζί με κιτρίνισμα ολόκληρου του φυτού. Σε διάστημα δύο έως τεσσάρων εβδομάδων, το φυτό τελικά αποσυντίθεται. Τα φύλλα θα επισημαίνονται με εμποτισμένες με νερό ή νεκρωτικές περιοχές ενώ τα συμπτώματα των καρπών ποικίλλουν, ανάλογα με το παθογόνο του φουζάριο.

Και πάλι,τα σπόρια επιβιώνουν στο έδαφος για μεγάλα χρονικά διαστήματα και εξαπλώνονται με τη χρήση αγροτικού εξοπλισμού. Δεν υπάρχουν ποικιλίες ανθεκτικές στις ασθένειες. Η αμειψισπορά θα επιβραδύνει τον πληθυσμό του παθογόνου του φουζάριο. Δεν υπάρχουν χημικοί έλεγχοι για αυτήν την ασθένεια.

Σκληροτινική σήψη

Η σήψη σκληροτίνια είναι μια ασθένεια δροσερής εποχής που επηρεάζει πολλά είδη λαχανικών. Το παθογόνο παράγει σκληρώτια που μπορούν να επιβιώσουν στο έδαφος επ' αόριστον. Οι ψυχρές θερμοκρασίες και η υψηλή σχετική υγρασία ευνοούν την ανάπτυξη μιας λευκής, βαμβακερής μούχλας γύρω από μολυσμένες περιοχές με νερό. Τα μαύρα σκληρώτια αναπτύσσονται ανάμεσα στη μούχλα και έχουν το μέγεθος των σπόρων καρπουζιού.

Όλο το φυτό, συμπεριλαμβανομένου του καρπού, σαπίζει. Τα σπόρια διαδίδονται μέσω του ανέμου. Δεν υπάρχουν ποικιλίες κολοκύθας ανθεκτικές στις ασθένειες. Τα μυκητοκτόνα μπορούν να είναι αποτελεσματικά εάν εφαρμοστούν σε νεαρά φυτά.

Φυσόφθορα

Η λοίμωξη Phytophthora είναι μια σοβαρή ασθένεια που προκαλείται από ένα μυκητιακό παθογόνο που μπορεί να παραμείνει στο έδαφος επ' αόριστον και να εξαπλωθεί γρήγορα. Τα πρωταρχικά συμπτώματα μπορούν να παρατηρηθούν στον καρπό και να εξαπλωθεί στα αμπέλια. Διακρίνεται μια μαλακή σήψη σε συνδυασμό με μια διαστελλόμενη περιοχή λευκής, βαμβακερής μούχλας. Προσβάλλει επίσης πολλές άλλες καλλιέργειες.

Η μάστιγα Phytophthora είναι πιο σοβαρή όταν το τέλος του καλοκαιριού είναι δροσερό και υγρό. Τα σπόρια διασπείρονται μέσω πιτσιλίσματος νερού, ανέμου και χρήσης εξοπλισμού. Δεν υπάρχουν ποικιλίες κολοκύθας ανθεκτικές στις ασθένειες. Η αμειψισπορά μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα της νόσου για μελλοντικές καλλιέργειες καθώς και να αποφύγει τη φύτευση σε έδαφος που αποστραγγίζει ανεπαρκώς ή τείνει προς τα στάσιμα νερά. Οι εφαρμογές μυκητοκτόνων μπορούν να μειώσουν τις απώλειες.

Βακτηριακή κηλίδα φρούτου

Η βακτηριακή κηλίδα φρούτων είναι κοινή στις κολοκύθες και σε άλλα φθινοπωρινά κολοκυθάκια. Παρουσιάζεται ως μικρές βλάβες στον καρπό. Το φύλλωμα έχει μικρές, σκούρες, γωνιακές αλλοιώσεις αλλά είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Οι βλάβες των καρπών εμφανίζονται σε συστάδες και μοιάζουν με ψώρα. Μεγαλώνουν, γίνονται φουσκάλες που τελικά ισοπεδώνονται.

Τα βακτήρια εξαπλώνονται σε μολυσμένα υπολείμματα καλλιεργειών, μολυσμένους σπόρους και πιτσίλισμα νερού. Εναλλακτικές καλλιέργειες με καλλιέργειες χωρίς κολοκυθιά. Εφαρμόστε σπρέι χαλκού κατά τον πρώιμο σχηματισμό του καρπού για να μειώσετε τη συχνότητα εμφάνισης βακτηριακών κηλίδων καρπού.

Ιοί

Υπάρχουν επίσης μια σειρά από ιογενείς ασθένειες όπως ο ιός του μωσαϊκού αγγουριού, ο ιός δακτυλίου δακτυλίου παπάγιας, ο ιός του μωσαϊκού της κολοκύθας και ο ιός του κίτρινου μωσαϊκού των κολοκυθιών που μπορούν να πλήξουν τις κολοκύθες.

Το φύλλωμα των φυτών που έχουν προσβληθεί από ιούς τείνουν να είναι στίγματα και παραμορφωμένα. Τα φυτά που μολύνονται νωρίς στην ανάπτυξη ή κοντά ή πριν από την εποχή της ανθοφορίας επηρεάζονται πιο σοβαρά και παράγουν λιγότερους καρπούς. Ο καρπός που αναπτύσσεται είναι συχνά παραμορφωμένος. Εάν το φυτό μολυνθεί μόλις οι κολοκύθες αποκτήσουν πλήρες μέγεθος, σπάνια υπάρχει καμία επίδραση στην ποιότητα του καρπού.

Οι ιοί επιβιώνουν σε ξενιστές ζιζανίων ή εξαπλώνονται μέσω εντόμων φορέων, συνήθως αφίδων. Οι όψιμες κολοκύθες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να μολυνθούν από ιό, επομένως φυτέψτε ποικιλίες πρώιμης ωρίμανσης. Διατηρήστε την περιοχή καθαρισμένη για να μειώσετε την πιθανότητα μόλυνσης.