Τι είναι ο μύκητας του μελιού: Σπιτικές πληροφορίες για μύκητες και επιλογές θεραπείας

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Υπάρχει ένας γίγαντας στο δάσος που σπέρνει τον όλεθρο σε ολόκληρα δέντρα και το όνομά του είναι μύκητας μελιού. Τι είναι ο μύκητας του μελιού και πώς μοιάζουν τα μανιτάρια του μελιού; Το παρακάτω άρθρο περιέχει πληροφορίες για την αναγνώριση του μύκητα του μελιού και τη θεραπεία του μύκητα του μελιού.

Τι είναι ο μύκητας του μελιού;

Βλέπετε ένα σύμπλεγμα ανεπιτήδευτων μανιταριών με ύψος το πολύ 6 ίντσες (15 εκ.) και πλάτος ¾ ίντσας (2 εκ.), αλλά αυτό που δεν βλέπετε είναι η συγκλονιστική ιστορία πίσω από τους μύκητες του μελιού. Το μανιτάρι μελιού είναι στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος ζωντανός οργανισμός στον κόσμο. Αυτό που βλέπετε είναι μόνο ένα πολύ μικρό μέρος του πραγματικού μεγέθους του μύκητα. Η αναγνώριση του μύκητα του μελιού γίνεται σίγουρη από αυτό που δεν βλέπετε κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και κρύβεται μέσα σε μολυσμένα δέντρα.

Τι μοιάζουν λοιπόν τα μανιτάρια μελιού; Ο μύκητας των μανιταριών μελιού γίνεται ορατός την άνοιξη όταν ο μύκητας «ανθίζει», στέλνοντας κίτρινα-καφέ έως μελί χρώματος φρύνους με ένα μοναδικό λευκό δακτύλιο γύρω από το στέλεχος. Τα μανιτάρια παράγουν λευκά σπόρια και μπορούν να βρεθούν σε μικρές ομάδες γύρω από τη βάση νεκρών ή μολυσμένων δέντρων ή θάμνων. Αυτά τα σκαμπό φρύνων διαρκούν μόνο λίγες μέρες.

Ο μύκητας του μελιού είναι το κοινό όνομα για πολλούς μύκητες, επτά για την ακρίβεια,στο γένος Armillaria. Ο μύκητας του μελιού εξαπλώνεται κάτω από το έδαφος, μολύνοντας και σκοτώνοντας τις ρίζες των πολυετών φυτών. Ο μύκητας του μελιού παράγει σκληρά ριζόμορφα ή μυκητιακές «ρίζες» που εξαπλώνονται στο έδαφος αναζητώντας φρέσκους ξενιστές.

Πρόσθετες πληροφορίες για μύκητες μελιού

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του μύκητα του μελιού είναι κάτω από το φλοιό των μολυσμένων ριζών των δέντρων και στη βάση του κορμού, όπου μπορούν να προβληθούν οι θαυμαστές του λευκού μυκητίου. Αυτό το μυκήλιο έχει έντονη, γλυκιά οσμή και ελαφριά γυαλάδα.

Τα ριζόμορφα ακτινοβολούν έξω από την εγκατεστημένη αποικία μυκήτων και εξαπλώνουν τον μύκητα είτε μέσω επαφής με ρίζες δέντρων και θάμνων είτε μέσω επαφής ρίζας με ρίζα. Τα σπόρια του μύκητα μελιού μολύνουν επίσης πληγές και κοψίματα σε ξυλώδη φυτά καθώς και ποώδη πολυετή φυτά και βολβούς.

Από τα επτά είδη Armillaria, μόνο δύο, το A. mellea και το A. ostoyae, είναι τα πιο επιθετικά. Άλλοι μολύνουν μόνο φυτά που είναι ήδη μολυσμένα, υπό πίεση ή άρρωστα.

Πόσο μεγάλο μπορεί να γίνει ο μύκητας του μελιού; Πρόσφατα, μια περιοχή στο ανατολικό Όρεγκον, ο Εθνικός Δρυμός Malheur, βρέθηκε να έχει μολυνθεί από Armillaria. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο μύκητας κάλυπτε πάνω από 2.200 στρέμματα (890 εκτάρια) και ήταν τουλάχιστον 2.400 ετών, ίσως και μεγαλύτερος!

Θεραπεία μυκήτων με μέλι

Ο έλεγχος του μύκητα του μελιού είναι δύσκολος και εξαιρετικά απαιτητικός. Δεδομένου ότι τα στοιχεία για φρύνους και δέντρα που πεθαίνουν δεν είναι οριστικά, πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη θετική ταυτοποίηση του μύκητα με τεχνικές γενετικών δακτυλικών αποτυπωμάτων πριν από την ανάληψη οποιασδήποτε ενέργειας.

Μια φορά η παρουσία του μελιούο μύκητας έχει τεκμηριωθεί, τι μπορεί να γίνει για την καταπολέμησή του; Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν βιώσιμοι βιολογικοί έλεγχοι, αν και οι ερευνητές έχουν εξετάσει ανταγωνιστικούς μύκητες για τον έλεγχο του μύκητα.

Οι χημικοί έλεγχοι είναι πραγματικά χρήσιμοι μόνο σε μια εμπορική κατάσταση όπου το έδαφος αποστειρώνεται χρησιμοποιώντας εγκεκριμένα προϊόντα. Ορισμένοι καλλιεργητές χρησιμοποιούν συστηματική εφαρμογή μυκητοκτόνων, αλλά αυτά είναι ακριβά και απαιτούν εργασία. Οποιεσδήποτε χημικές ουσίες γενικά αποτρέπονται από το σκληρό, προστατευτικό περίβλημα που περιβάλλει τα ριζόμορφα και τα καθιστά άχρηστα.

Η μόνη σίγουρη μέθοδος ελέγχου είναι μέσω πολιτιστικών πρακτικών. Χρησιμοποιήστε πρώτα από όλα ανθεκτικά είδη. Αποφύγετε να πιέζετε τα δέντρα ποτίζοντας συνεχώς. Προστατέψτε τις ρίζες τους από παράσιτα, ασθένειες και μηχανικούς τραυματισμούς.

Μην επαναφυτεύετε μια μολυσμένη περιοχή για τουλάχιστον 12 μήνες για να εξαφανιστεί ο μύκητας από την πείνα και στη συνέχεια μόνο φυτικά ανθεκτικά είδη. Μπορείτε να προσπαθήσετε να προστατέψετε σημαντικά δείγματα που δεν έχουν επηρεαστεί ακόμη από τον μύκητα θάβοντας πλαστικό βαρέως τύπου φύλλο γύρω από το ριζικό σύστημα σε βάθος 18 έως 24 ίντσες (46-61 cm.).

Τα μολυσμένα δέντρα μπορούν να προσπαθήσουν να σωθούν με το κλάδεμα τυχόν μολυσμένων ριζών, εάν η μόλυνση δεν είναι πολύ σοβαρή. Δυστυχώς, το κλάδεμα μολυσμένων κολοβωμάτων και ριζών συχνά διεγείρει την ανάπτυξη ριζόμορφων.

Διαφορετικά, τα μολυσμένα δέντρα θα πρέπει να αφαιρεθούν για να αποφευχθεί η μετάδοση. Τα κολοβώματα μπορούν να θανατωθούν για να σταματήσει η μόλυνση με την εφαρμογή ορισμένων μη εκλεκτικών ζιζανιοκτόνων προϊόντων. Εάν επιλέξετε να κομποστοποιήσετε το μολυσμένο υλικό δέντρων, βεβαιωθείτε ότι ο σωρός κομποστοποίησης φτάνει σε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες για να σκοτώσει τοασθένεια – διαφορετικά, είναι καλύτερο να μην το κάνετε.