Τι είναι ένα ξύλινο φυτό - Πώς να καλλιεργήσετε ξύλινο φυτό στον κήπο

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Το μπλε Indigo ήταν ένα αρκετά καυτό χρώμα πριν από 5.000 χρόνια. Η παραγωγή και το εμπόριο αυτής της βαφής έγινε έντονες αμφισβητήσεις όταν οι έμποροι της Ανατολικής Ινδίας άρχισαν να εισάγουν το λουλακί στην Ευρώπη, όπου το ξύλο ήταν η προτιμώμενη βαφή. Μπερδεμένος, ακόμα; Τι είναι το φυτό ξύλου και ποιες άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το φυτό ξύλου μπορούμε να ανακαλύψουμε; Υπάρχει διαφορά μεταξύ των βαφών λουλακίου και των φυτικών βαφών ξύλου; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε.

Τι είναι το φυτό ξύλου;

Το Woad (Isatis tinctoria) είναι ένα όρθιο διετές που μεγαλώνει σε ύψος μεταξύ 1-3 πόδια (30-90 cm), μερικές φορές μέχρι 4 πόδια (1,2 m.). Τα φύλλα του είναι γαλαζοπράσινα επικαλυμμένα με λευκό χνούδι σε σκόνη. Τα φύλλα είναι στενά και ελαφρώς οδοντωτά έως κυματιστά. Το φυτό ανθίζει με μικρά κίτρινα άνθη την άνοιξη του δεύτερου έτους ανάπτυξής του και εξελίσσεται σε μπλε/μαύρο καρπό. Το φυτό καλλιεργούνταν για αιώνες ως φαρμακευτικό και πηγή μπλε βαφής.

Σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, το άλλοτε πολύτιμο φυτό ξύλου θεωρείται ζιζάνιο και, πράγματι, αναπτύσσεται ως τέτοιο.

Πληροφορίες για το φυτό ξύλου

Ο Woad ήταν αυτόχθονος στη νοτιοανατολική Ευρώπη και εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την προϊστορική εποχή. Στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, οι φυτικές βαφές ξύλου έγιναν η κυρίαρχη μπλε βαφήεπιλογή και, στην πραγματικότητα, μερικές φορές αναφέρεται ως "dyers woad". Η μπλε βαφή από φυτά ξύλου χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους λαούς των Βρετανικών Νήσων για να ζωγραφίσουν το σώμα τους με την ελπίδα να τρομάξουν τους εχθρούς τους.

Από την άλλη πλευρά, το Indigo (Indigofera tinctoria), ιθαγενές της νότιας Ασίας ήταν η δημοφιλής επιλογή για μπλε βαφή εκεί. Η παραγωγή και το εμπόριο ελέγχονταν από την Ινδία. Η εισαγωγή βαφών indigo άρχισε να αυξάνεται μεταξύ των παραγωγών ξύλου. Ενώθηκαν για να καταπολεμήσουν την εισαγωγή του indigo και να σώσουν τα προς το ζην. Αργά αλλά σταθερά, παρά τη νομοθεσία, το indigo πήρε το πάνω χέρι και έγινε η προτιμώμενη βαφή στη Δυτική Ευρώπη.

Φυσικά, στα τέλη του 1800, η εισαγωγή της συνθετικής ινδικοτίνης (συνθετικής βαφής indigo) έκανε τη διαμάχη μεταξύ των προμηθευτών ξύλου και λουλακιού αμφιλεγόμενη. Ωστόσο, ενώ η μπλε βαφή από τα φυτά του ξύλου αιμορραγεί και ξεθωριάζει με την ηλικία, είναι ακριβώς αυτό το ξεθώριασμα που την κάνει ένα μοναδικό και άξιο μέσο θανάτου. Εάν ενδιαφέρεστε να χρησιμοποιήσετε το ξύλο ως βαφή, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να καλλιεργήσετε το δικό σας. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε πώς να καλλιεργείτε ξύλινα φυτά.

Πώς να καλλιεργήσετε ξύλινο φυτό

Το δάσος είναι πολύ ανταγωνιστικό και μπορεί να εκτοπίσει πολύτιμες καλλιέργειες, αυτοφυή βλάστηση και λιβάδια. Έχει επίσης μια εξαιρετικά μακριά ρίζα βρύσης (3-5 πόδια ή μήκους 0,9-1,5 μ.) που το κάνει σχεδόν άφθαρτο. Ως εκ τούτου, πολλά μέρη θεωρούν το woad πολύ επεμβατικό και το χαρακτηρίζουν επιβλαβές ζιζάνιο.

Επειδή, ο σπόρος ξύλου μπορεί να ληφθεί μέσω Διαδικτύου ή, αν συμβεί σε ένα κομμάτι του, μπορείτε να μαζέψετε τους δικούς σας σπόρους. Σπείρετε τους σπόρους σε αραιό χώρο τον Μάρτιο σε δίσκους σπόρων. Σκεπάζουμε ελαφρά με χώμα και κρατάμευγρό.

Όταν τα σπορόφυτα είναι αρκετά μεγάλα για να τα χειριστούν, μεταφυτέψτε τα έξω, αφήνοντας ένα πόδι κενό μεταξύ τους. Στο ξύλο αρέσει το αλκαλικό έδαφος, επομένως η εφαρμογή ασβέστη, μία εβδομάδα πριν από τη φύτευση, θα τους δώσει το κατάλληλο pH του εδάφους. Διατηρήστε τα σπορόφυτα του ξύλου υγρά.

Μην ξαναφυτέψετε ξύλο στην ίδια περιοχή με άλλα Brassicae. Όπως και άλλα μέλη της οικογένειας του λάχανου, το ξύλο είναι ευαίσθητο στη ρίζα του λάχανου, η οποία μπορεί να μεταδοθεί από μέλος σε μέλος, γι' αυτό εξασκηθείτε στην αμειψισπορά.

Woad Plant Care

Μόλις καθιερωθεί, εκτός από νερό και λίγο λίπασμα, υπάρχει λίγη πρόσθετη φροντίδα των φυτών ξύλου μέχρι τη συγκομιδή. Το ξύλο χρειάζεται πολύ άζωτο, γι' αυτό γονιμοποιήστε με τροφή υψηλής περιεκτικότητας σε άζωτο με αποξηραμένο άλευρα αίματος ή άλευρα από οπλές και κέρατα.

Το Woad θα είναι έτοιμο για συγκομιδή τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Σε ορισμένες περιοχές, η συγκομιδή του ξύλου μπορεί να γίνει μέχρι τον Νοέμβριο, αλλά η έναρξη των φθινοπωρινών παγετών πιθανότατα θα μειώσει το χρώμα.

Για να μαζέψετε τα φυτά σας, χρησιμοποιήστε κοφτερό ψαλίδι κλαδέματος ή ψαλίδι κήπου για να κόψετε τα νεότερα φύλλα. Αποφύγετε τα παλιά φύλλα που είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από την μπλε απόχρωση τους. Τα παλιά φύλλα δεν έχουν πια τη χημική ουσία που θα γίνει βαφή. Κόψτε και τα παλιά, όμως, απλώς μην τα χρησιμοποιείτε στη διαδικασία παρασκευής βαφής. Είναι καλύτερα να κόψετε όλα τα φύλλα ενός φυτού αμέσως και μετά να το αφήσετε να ξαναφυτρώσει.

Τώρα είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε τα φύλλα για εκχύλιση βαφής. Βάλτε τα φρέσκα φύλλα σε ένα βάζο και καλύψτε με σχεδόν βραστό νερό. Σφραγίστε το βάζο. Σύντομα το νερό θα πάρει χρώμα και θα αρχίσει να φουσκώνει λίγο. Σε αυτή τη συγκυρία, αλκάλιαπροστίθεται στο χρωματιστό νερό, ανακινείται και το διάλυμα γίνεται πράσινο.

Το Το ύφασμα βάφεται στη συνέχεια χρησιμοποιώντας την πράσινη/κίτρινη βαφή. Πού είναι το μπλε; Μόλις το ύφασμα εκτεθεί στον αέρα, η οξείδωση κυριαρχεί και voila! Έχεις ένα υπέροχο μπλε. Η διαδικασία ολοκληρώνεται βάζοντας τη βαφή σε οξύ και στη συνέχεια πλένεται και ξεπλένεται.

Μπορούν να βρεθούν ολοκληρωμένες οδηγίες στο διαδίκτυο, αλλά φαίνεται ότι μπορεί να απαιτούνται κάποιες δοκιμές και σφάλματα. Προφανώς, είναι δύσκολο να δουλέψεις με τη βαφή.

Έλεγχος ζιζανίων των φυτών του ξύλου

Για όσους από εσάς δεν θα σκεφτόσαστε να καλλιεργήσετε ξύλο και θέλετε απλώς να απαλλαγείτε από τα καταραμένα πράγματα, υπάρχουν τόσο χημικοί όσο και μη χημικοί έλεγχοι.

Μη χημικές μέθοδοι εξάλειψης περιλαμβάνουν το τράβηγμα με το χέρι, το οποίο επειδή η ρίζα της βρύσης είναι τόσο βαθιά, είναι αρκετά δύσκολο. Επίσης, να επισκέπτεστε ξανά την περιοχή του δάσους κάθε δύο εβδομάδες, καθώς το φυτό σπέρνει εύκολα και μπορεί να το κάνει για πολλά χρόνια. Μπορείτε να το κουρέψετε για πολύ προσωρινό έλεγχο ή να δοκιμάσετε μερικές κατσίκες.

Ένας εγγενής μύκητας σκουριάς διερευνάται ως βιολογικός έλεγχος, αλλά δεν είναι ακόμη διαθέσιμος.

Η άλλη επιλογή είναι ο χημικός έλεγχος. Συμβουλευτείτε το τοπικό γραφείο επέκτασης για συστάσεις σχετικά με ζιζανιοκτόνα για χρήση στην περιοχή σας.