Βερίκοκα με γόμωση: Συμβουλές για τη θεραπεία της γοίμωξης των βερίκοκων

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Τίποτα δεν ξεπερνά τη γεύση των φρεσκοκομμένων φρούτων. Σε όλο τον κόσμο, τα πυρηνοφόρα δέντρα είναι μερικές από τις πιο δημοφιλείς προσθήκες σε οικιακούς οπωρώνες και μικρές φυτεύσεις οπωροφόρων δέντρων. Αυτές οι νόστιμες καλλιέργειες φρούτων, που περιλαμβάνουν βερίκοκα, ροδάκινα και νεκταρίνια, καλλιεργούνται για φρέσκια κατανάλωση, κονσερβοποίηση, ακόμη και για αφυδάτωση. Μια βασική πτυχή για την παραγωγή μιας πλούσιας συγκομιδής είναι η σωστή φροντίδα των δέντρων και, φυσικά, η διατήρηση υγιεινών συνθηκών στον οπωρώνα. Με αυτόν τον τρόπο, οι καλλιεργητές είναι σε θέση να αποφύγουν καλύτερα τις επιπλοκές από διάφορα μυκητιασικά ζητήματα, όπως η γόμωση των βερίκοκων. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα.

Μυκητιακή κόμμωση βερίκοκου

Τα μυκητιακά ζητήματα είναι από τα πιο κοινά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι οικιακές καλλιεργητές οπωρώνων. Ένας μύκητας, ο Botryosphaeria dothidea, είναι υπεύθυνος για μια πάθηση που είναι γνωστή ως μυκητίαση βερίκοκου. Αν και το όνομα μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία του αποκλειστικά σε βερικοκιές, άλλα δέντρα (όπως ροδακινιές) μπορεί επίσης να επηρεαστούν. Η γόμωση των βερίκοκων προκύπτει από προηγούμενη ζημιά ή τραυματισμό δέντρων εντός του οπωρώνα. Η αιτία του τραυματισμού μπορεί να ποικίλλει πολύ ή να οφείλεται σε συνδυασμό γεγονότων.

Ορισμένες φυσικές αιτίες της βλάβης περιλαμβάνουν τα άκρα που έχουν σπάσει από δυνατάκαταιγίδες, ζημιές από χαλάζι, ισχυροί άνεμοι ή ακόμα και τραυματισμοί που προκαλούνται από έντομα ή τρυπητές. Αν και είναι ασυνήθιστο στον οικιακό οπωρώνα, οι εργασίες μεγάλης κλίμακας μπορεί να προκαλέσουν ακούσια ζημιά κατά τη διαδικασία της συγκομιδής ή από διάφορα αγροτικά μηχανήματα. Ο μύκητας εισέρχεται στο δέντρο μέσω αυτών των τραυματισμών.

Συμπτώματα βερίκοκων με κόμμωση

Μεταξύ των πρώτων ενδείξεων μυκητίασης βερίκοκου είναι η παρουσία βλαβών που μοιάζουν με φουσκάλες στα κλαδιά και σε τμήματα στον κορμό του δέντρου. Οι καλλιεργητές μπορεί να παρατηρήσουν, με την πάροδο του χρόνου, ότι οι ιστοί σε αυτές τις περιοχές θα αρχίσουν να πεθαίνουν.

Σε πολλές περιπτώσεις, αρχίζει να παράγεται ένα υπόλειμμα που μοιάζει με κόμμι. Καθώς η ζημιά μεγαλώνει, αρχίζουν να σχηματίζονται πλάκες στο δέντρο. Τα σπόρια των μυκήτων συνεχίζουν να αναπτύσσονται και να αναπαράγονται. Στη συνέχεια απλώνονται σε περιόδους υγρού και υγρού καιρού.

Έλεγχος της γόμωσης βερίκοκου

Ενώ η ζημιά που προκαλείται από την τσίχλα του βερίκοκου μπορεί να μειωθεί με τη χρήση μυκητοκτόνων, αυτή η πρακτική γενικά δεν συνιστάται, καθώς δεν είναι οικονομικά αποδοτική. Ο πιο συνηθισμένος προτεινόμενος τρόπος δράσης είναι να διασφαλίσετε ότι τα οπωροφόρα δέντρα δεν θα αγχωθούν εξαρχής.

Η διατήρηση ενός σωστού καθεστώτος λίπανσης και άρδευσης είναι δύο σημαντικά βήματα σε αυτή τη διαδικασία. Ενώ η ασθένεια θα συνεχίσει να εξελίσσεται σε φυτά που έχουν φροντιστεί καλά, τα δέντρα θα είναι λιγότερο ευαίσθητα σε άλλα πιθανά παθογόνα ή έντομα που μπορεί να επιτεθούν σε εξασθενημένα φυτά.

Όπως συμβαίνει με πολλές μυκητιασικές ασθένειες, μία από τις καλύτερες στρατηγικές είναι η πρόληψη. Αν και μπορεί να μην είναι πάντα δυνατό να αποφευχθεί πλήρως η μυκητίαση του βερίκοκου, υπάρχουν ορισμένοι τρόποι με τους οποίουςοι καλλιεργητές μπορούν να αποτρέψουν την εξάπλωσή του.

Η χρήση κατάλληλων τεχνικών κλαδέματος είναι απαραίτητη. Οι καλλιεργητές δεν πρέπει ποτέ να κλαδεύουν τα δέντρα όταν τα φυτά είναι υγρά. Αμέσως μετά το κλάδεμα των μολυσμένων δέντρων, όλα τα χρησιμοποιούμενα εργαλεία θα πρέπει να απολυμαίνονται πριν τα χρησιμοποιήσουν σε άλλο σημείο του οπωρώνα. Επιπλέον, τα κομμένα κλαδιά και τα υπολείμματα φυτών θα πρέπει να αφαιρεθούν αμέσως.