Storage Rot Of Sweet Potatoes: Μάθετε για το Post Harvest Sweet Potato Rot

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Οι γλυκοπατάτες είναι ευαίσθητες όχι μόνο σε διάφορες ασθένειες που προκαλούν σήψη καθώς μεγαλώνουν, αλλά και σε σήψη αποθήκευσης γλυκοπατάτας. Ένας αριθμός βακτηριακών και μυκητιακών παθογόνων προκαλούν σήψη αποθήκευσης της γλυκοπατάτας. Το παρακάτω άρθρο περιέχει πληροφορίες για ασθένειες που μπορεί να οδηγήσουν σε σήψη της γλυκοπατάτας μετά τη συγκομιδή και πώς να ελέγξετε τη σήψη της γλυκοπατάτας κατά την αποθήκευση.

Fusarium Sweet Potato Storage Rots

Όπως αναφέρθηκε, υπάρχουν πολλά παθογόνα που μπορούν να προκαλέσουν σήψη αποθήκευσης της γλυκοπατάτας, αλλά οι μυκητιασικές ασθένειες που προκαλούνται από το Fusarium είναι οι πιο συνηθισμένοι λόγοι για απώλειες μετά τη συγκομιδή. Η σήψη της επιφάνειας του Fusarium και η σήψη της ρίζας του Fusarium προκαλούνται από τους μύκητες Fusarium.

Η σήψη επιφάνειας Fusarium – Η σήψη της επιφάνειας του Fusarium είναι κοινή στις γλυκοπατάτες που αποθηκεύονται μετά τη συγκομιδή. Η επιφανειακή σήψη μπορεί επίσης να πλήξει τους κονδύλους που έχουν καταστραφεί από μηχανικό τραυματισμό, νηματώδεις, έντομα ή άλλα παράσιτα, πριν από τη συγκομιδή. Η ασθένεια εμφανίζεται ως καφέ, σταθερές, ξηρές βλάβες στις ρίζες. Αυτές οι βλάβες παραμένουν αρκετά κοντά στην επιφάνεια της ρίζας. Καθώς ο κόνδυλος αποθηκεύεται, ο ιστός που περιβάλλει τη βλάβη συρρικνώνεται και στεγνώνει, με αποτέλεσμα έναν σκληρό, μουμιοποιημένο κόνδυλο. Η επιφανειακή σήψη είναι η μεγαλύτερηεπικρατεί όταν οι κόνδυλοι συλλέγονται μηχανικά όταν το έδαφος είναι κρύο και υγρό ή υπερβολικά ξηρό.

Η σήψη της ρίζας Fusarium – Η σήψη των ριζών του Fusarium είναι λίγο πιο δύσκολο να διαγνωστεί, καθώς μοιάζει πολύ με την επιφανειακή σήψη Fusarium. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές η επιφανειακή σήψη είναι πρόδρομος της σήψης των ριζών. Οι βλάβες της σήψης της ρίζας είναι στρογγυλές, διάστικτες με ανοιχτόχρωμους και σκούρους ομόκεντρους δακτυλίους. Σε αντίθεση με την επιφανειακή σήψη, η σήψη της ρίζας εκτείνεται βαθιά στο κέντρο της ρίζας, επηρεάζοντας τελικά ολόκληρη τη ρίζα. Η βλάβη είναι πιο σπογγώδης και υγρότερη από τον υγιή ιστό. Όταν η σήψη των ριζών αρχίζει στο τέλος του κονδύλου, ονομάζεται Fusarium end rot. Όπως και με την επιφανειακή σήψη, ο μολυσμένος ιστός συρρικνώνεται, στεγνώνει και μουμιοποιείται κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης και η μόλυνση εμφανίζεται μέσω πληγών ή ρωγμών ανάπτυξης.

Το Fusarium μπορεί να παραμείνει στο έδαφος για χρόνια. Τόσο η επιφανειακή σήψη όσο και η ρίζα μπορούν να εξαπλωθούν σε υγιείς αποθηκευμένες ρίζες εάν καταστραφούν από μηχανικά μέσα ή παράσιτα. Για να μειώσετε τη συχνότητα εμφάνισης της νόσου Fusarium, εφαρμόστε καλή υγιεινή και χειριστείτε τις ρίζες με προσοχή για να ελαχιστοποιήσετε τον τραυματισμό. Καταπολεμήστε τους νηματώδεις κόμπους της ρίζας και άλλα έντομα που μπορούν να βλάψουν το δέρμα της γλυκοπατάτας και μόνο τις απαλλαγμένες από ασθένειες ρίζες των φυτών που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με μυκητοκτόνο.

Άλλα ζαχαρωτά γλυκοπατάτα

Μαλακή σήψη Rhizopus – Μια άλλη κοινή μυκητιακή ασθένεια, η μαλακή σήψη Rhizopus, προκαλείται από τον μύκητα Rhyzopus stolonifer, που ονομάζεται επίσης μύκητας της μούχλας του ψωμιού. Η μόλυνση και η επακόλουθη αποσύνθεση συνήθως ξεκινούν στο ένα ή και στα δύο άκρα της ρίζας. Οι υγρές συνθήκες ευνοούν αυτή την ασθένεια. Οι μολυσμένες πατάτες γίνονται μαλακές και υγρές και σαπίζουνμέσα σε λίγες μέρες. Οι γλυκοπατάτες καλύπτονται με γκριζωπή/μαύρη ανάπτυξη μυκήτων, ένα προφανές σημάδι της μαλακής σήψης Rhizopus σε σύγκριση με άλλες σήψεις γλυκοπατάτας. Αυτή η σήψη έρχεται επίσης με μια συνοδευτική μυρωδιά που προσελκύει τις μύγες των φρούτων.

Όπως και με το Fusarium, τα σπόρια μπορούν να επιβιώσουν στα υπολείμματα των καλλιεργειών και στο έδαφος για μεγάλο χρονικό διάστημα και επίσης μολύνουν τις ρίζες μέσω των πληγών. Οι ρίζες είναι πιο ευαίσθητες στην ασθένεια μετά τη συγκομιδή όταν η σχετική υγρασία είναι 75-85% και όσο περισσότερο αποθηκεύονται οι ρίζες. Και πάλι, χειριστείτε τους κονδύλους με προσοχή για να αποτρέψετε τραυματισμό που θα λειτουργήσει ως πύλη στην ασθένεια. Πολυμερίστε τις γλυκοπατάτες πριν τις αποθηκεύσετε και αποθηκεύστε τις ρίζες στους 55-60 F. (13-16 C.).

Μαύρη σήψη – Άλλες ασθένειες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τη σήψη της γλυκοπατάτας μετά τη συγκομιδή. Η μαύρη σήψη, που προκαλείται από το Ceratocystis fimbriata, όχι μόνο προκαλεί σήψη αλλά δίνει στις γλυκοπατάτες μια πικρή γεύση. Μικρές, στρογγυλές, σκούρες καφέ κηλίδες είναι τα πρώτα σημάδια της μαύρης σήψης. Αυτά τα σημεία στη συνέχεια μεγεθύνονται και αλλάζουν απόχρωση με εμφανείς ορατές μυκητιακές δομές. Οι ρίζες μπορεί να φαίνονται υγιείς κατά τη συγκομιδή, αλλά σαπίζουν μετά τη συγκομιδή όπου τα σπόρια παράγονται εξαιρετικά και μπορούν να μολύνουν γρήγορα ένα ολόκληρο κιβώτιο κονδύλων καθώς και οτιδήποτε έρχεται σε επαφή με αυτούς.

Και πάλι, το παθογόνο επιβιώνει στο έδαφος στα υπολείμματα των καλλιεργειών. Η ασθένεια μπορεί να ελεγχθεί με την εξάσκηση της αμειψισποράς, την απολύμανση του εξοπλισμού και την κατάλληλη θεραπεία. Πολλαπλασιάστε φυτά μόνο από υγιή μοσχεύματα.

Μαύρη σήψη Java – Στις νότιες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, η μαύρη σήψη java, που προκαλείται από το Diplodia gossypina, είναι μία από τις πιο καταστροφικέςσαπίζει η αποθήκευση. Οι μολυσμένοι ιστοί κιτρινίζουν έως κοκκινοκαφέ, μαυρίζουν καθώς η ασθένεια εξελίσσεται. Η περιοχή αποσύνθεσης είναι σταθερή και υγρή. Οι μολυσμένες ρίζες συχνά αποσυντίθενται εντελώς μέσα σε μερικές εβδομάδες, στη συνέχεια μουμιοποιούνται και σκληραίνουν. Αυτός είναι ένας ακόμη μύκητας που επιβιώνει για χρόνια στο έδαφος ή στα υπολείμματα των καλλιεργειών καθώς και στον εξοπλισμό από χρόνο σε χρόνο.

Όπως και με τις παραπάνω μυκητιασικές ασθένειες, η μαύρη σήψη java απαιτεί μια πληγή για μόλυνση. Ο αυξημένος χρόνος αποθήκευσης και/ή η αύξηση της θερμοκρασίας ευνοεί τη νόσο. Και πάλι, για να ελέγξετε αυτή την ασθένεια, ελαχιστοποιήστε τον τραυματισμό στις γλυκοπατάτες, εφαρμόστε ένα μυκητοκτόνο στις συγκομισμένες ρίζες, θεραπεύστε τους κόνδυλους σωστά και αποθηκεύστε τις πατάτες στους 55-60 F. (13-16 C.) με σχετική υγρασία 90%.

Η βακτηριακή μαλακή σήψη, το σάπιο και η σήψη από ξυλάνθρακα είναι άλλες σήψεις μετά τη συγκομιδή που μπορούν να πλήξουν τις γλυκοπατάτες, αν και λιγότερο συχνά.