New Zealand Yam Πληροφορίες: Μάθετε για τη φροντίδα των φυτών Oca

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Άγνωστο στους περισσότερους κατοίκους των Ηνωμένων Πολιτειών, ο νοτιοαμερικανικός κόνδυλος Oca (Oxalis tuberosa) είναι δημοφιλής δεύτερος μόνο μετά την πατάτα ως η νούμερο ένα ρίζα στη Βολιβία και το Περού. Μπορώ να σας ακούσω τώρα, "Τι είναι όκα;". Αυτή η θρεπτική, ευέλικτη ρίζα έχει μελετηθεί εκτενώς και έχει αναπτυχθεί επίσης στη Νέα Ζηλανδία, ένα από τα λίγα μέρη όπου φυτά όκας συναντώνται να αναπτύσσονται εμπορικά, εξ ου και η άλλη ονομασία της, New Zealand yam. Θέλετε να μάθετε περισσότερα; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς να καλλιεργείτε γιαμ Νέας Ζηλανδίας και πρόσθετες πληροφορίες για γιαμ Νέας Ζηλανδίας.

Τι είναι το Oca;

Η Η Oca αρχίζει να εμφανίζεται στις αγορές της Λατινικής Αμερικής στις ΗΠΑ. Είναι ένα καρποφόρο πολυετές φυτό που παράγει έντονα χρωματισμένους, τραχείς, κηρώδεις κόνδυλους που συλλέγονται καλύτερα στις αρχές του χειμώνα. Χρησιμοποιείται ως καλλιέργεια που επιμηκύνει την εποχή σε πολλές περιοχές.

Η καλλιέργεια φυτών όκας απαιτεί μακρά καλλιεργητική περίοδο. Σε αντίθεση με την άλλη κοινή ονομασία του γιαμ της Νέας Ζηλανδίας, το oca δεν σχετίζεται ούτε με την πατάτα ούτε με τη γλυκοπατάτα. Αντίθετα, σχετίζεται με την ευρωπαϊκή ξυλόξινη, η οποία χρησιμοποιείται ως φυλλώδες πράσινο.

Πρόσθετες πληροφορίες για το New Zealand Yam

Οι αγρότες της Νέας Ζηλανδίας κίνησαν το ενδιαφέρον της όκας πριν από περισσότερα από 40 χρόνια. Αναγνώρισαν ότι το φυτό καλλιεργήθηκε σεπεριοχές της Νότιας Αμερικής με παρόμοια κλίματα και διάρκεια ημέρας που παρατηρήθηκαν στη Νέα Ζηλανδία. Αναγνώρισαν επίσης την ανθεκτικότητα και τα θρεπτικά συστατικά του. Η όκα δεν είναι μόνο υδατάνθρακας, αλλά περιέχει φώσφορο, σίδηρο και απαραίτητα αμινοξέα.

Μέσα από εκατοντάδες χρόνια καλλιέργειας στη Νότια Αμερική, έχουν δημιουργηθεί πολλές διαφορετικές ποικιλίες όκας, και οι αγρότες στη Νέα Ζηλανδία ασχολήθηκαν επίσης με τον κόνδυλο, ακόμη και κηπουροί με λαχανικά στο σπίτι. Εξαιτίας αυτού, είναι δύσκολο να περιγράψω τη γεύση της όκας. Ορισμένες ποικιλίες είναι τόσο γλυκές που πωλούνται ως φρούτα και τηγανίζονται ή ζαχαρώνονται όπως οι γλυκοπατάτες.

Άλλα είδη όκας έχουν πικρία λόγω της σύνθεσης του φυτού σε οξαλικό οξύ. Το οξαλικό οξύ σε ποσότητα μπορεί να βλάψει το ουροποιητικό σύστημα, αλλά στην περίπτωση της όκας, θα πρέπει κανείς να τρώει αποκλειστικά τον κόνδυλο για να επιτύχει τυχόν αρνητικές επιπτώσεις. Τούτου λεχθέντος, εάν ένα άτομο έχει ουρική αρθρίτιδα ή πέτρες στα νεφρά ή είχε ποτέ αντίδραση σε ραβέντι, οξαλίδα, χόρτα τεύτλων ή σπανάκι (τα οποία όλα περιέχουν οξαλικό οξύ), θα πρέπει να αποφύγει την κατανάλωση όκας.

Το Oca είναι ένας ευπροσάρμοστος κόνδυλος που μπορεί να βραστεί, να ψηθεί ή στον ατμό. Ορισμένες ποικιλίες τρώγονται νόστιμες ωμές, ενώ άλλες λιάζονται και τρώγονται σαν αποξηραμένα σύκα ή μαγειρεμένα σαν φρούτα. Μπορούν ακόμη και να μπουν στο φούρνο μικροκυμάτων για μια γρήγορη απόλαυση. Τα φύλλα της όκας που μοιάζουν με τριφύλλι και τα κίτρινα άνθη της σε σχήμα τρομπέτας είναι επίσης βρώσιμα και πεντανόστιμα πεταμένα σε σαλάτες.

Πώς να καλλιεργήσετε Νεοζηλανδικά Yams

Το Oca είναι ανθεκτικό στις ζώνες 9β έως 11 του USDA. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στο φως και δεν σχηματίζει κόνδυλους εκτός και αν έχει τουλάχιστον 12 ώρες φωτός την ημέρα. Αυτόσημαίνει ότι δεν θα σχηματιστούν μέχρι αργά το φθινόπωρο, επομένως πρέπει να διατηρούνται καλά καλυμμένα μέχρι τις αρχές του χειμώνα ή να καλλιεργούνται σε πλαστική σήραγγα με πηγή θερμότητας. Σε ανοιχτό έδαφος, ωστόσο, τα φυτά σχηματίζουν περισσότερους κονδύλους από ό,τι όταν καλλιεργούνται σε σήραγγες.

Η όκα, όπως και οι πατάτες, πολλαπλασιάζονται από κόνδυλους. Προτιμούν αμμώδες έδαφος, μερική σκιά και δροσερό, υγρό καιρό. Φυτέψτε ολόκληρους κόνδυλους σε γλάστρες στα τέλη του χειμώνα και, στη συνέχεια, όταν αρχίσουν να αμπελώνουν, μεταφυτέψτε τους σε μπανιέρες ή απευθείας στον κήπο αφού παρέλθει κάθε πιθανή πιθανότητα παγετού.

Oca Plant Care

Η Oca δεν αντέχει τον καυτό ήλιο ή τη σκληρή ξηρασία, επομένως τα φυτά πρέπει να διατηρούνται συνεχώς ποτισμένα. Ταΐστε τα φυτά σε μεγάλο βαθμό στις αρχές του φθινοπώρου. Τα φυτά δεν έχουν γνωστά παράσιτα στη Βόρεια Αμερική.

Κατά τη συγκομιδή, το φυτό θα έχει πολλά διαφορετικά μεγέθη κονδύλων. Φυλάξτε τους μικρότερους κόνδυλους για απόθεμα σπόρων σε δροσερό, σκοτεινό χώρο μέχρι τη φύτευση. Για αυτά που πρόκειται να καταναλωθούν, αποθηκεύστε επίσης σε δροσερό, ξηρό μέρος μακριά από το φως του ήλιου. Δεν χρειάζεται να διατηρείτε το oca σε ριζικό κελάρι ή ψυγείο και μπορούν να αποθηκευτούν για μήνες όπως παραπάνω.

Σημείωση: Όσοι ζουν σε περιοχές παρόμοιες με το κλίμα της Νότιας Αμερικής ή της Νέας Ζηλανδίας θα πρέπει να καλλιεργούν τα φυτά με προσοχή, καθώς μπορεί να γίνουν ζιζάνια. Μόλις φυτευτεί και συγκομιστεί, όποιος μικρός κόνδυλος απομένει θα φυτρώσει και θα δημιουργήσει ένα νέο φυτό. Συνιστάται να «περιορίσετε» την περιοχή ανάπτυξης για να περιορίσετε την εξάπλωσή της. Αυτό μπορεί να γίνει φυτεύοντας σε κουβάδες, ελαστικά αυτοκινήτου γεμάτα με βρωμιά (όπως συμβαίνει με τις πατάτες) ή απλώς να παραμένετε σε εγρήγορση όταν καλλιεργείτε το φυτό στο ύπαιθρο.