Προβλήματα φυτών λυκίσκου - Λόγοι και λύσεις για τη διακοπή της ανάπτυξης στον λυκίσκο

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Ο λυκίσκος είναι πολυετή ριζωματώδη φυτά που καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά ή για τη συγκομιδή των λουλουδιών και των κώνων για να αρωματίσουν την μπύρα. Αυτά τα φυτά είναι βαριές ταΐστρες και χρειάζονται άφθονο νερό για να παράγουν το αμπέλι μήκους 20 έως 30 ποδιών (6 έως 9 μ.). Σε κατάλληλο έδαφος, με έντονο φως και σταθερό νερό, ο λυκίσκος είναι γρήγορος καλλιεργητής που μεγαλώνει κάθε χρόνο. Σε ακατάλληλες συνθήκες ή όπου ασθένειες ή παράσιτα απειλούν τα αμπέλια, μπορεί να διαπιστώσετε ότι το φυτό σας λυκίσκου σταματά να αναπτύσσεται. Δοκιμάστε να αντιμετωπίσετε προβλήματα λυκίσκου για να βρείτε τη βασική αιτία όταν ο λυκίσκος σταμάτησε να αναπτύσσεται.

Οι λυκίσκοι μου σταμάτησαν να μεγαλώνουν

Ακόμη κι αν δεν είστε οικιακός ζυθοποιός, τα φυτά λυκίσκου δημιουργούν κομψά διακοσμητικά αμπέλια όταν εκπαιδεύονται πάνω από μια κληματαριά ή πέργκολα. Τα φυτά χρειάζονται τουλάχιστον 120 ημέρες ανάπτυξης, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, καλά στραγγιζόμενο έδαφος, pH εδάφους 6,5 έως 8,0, ήλιο και άφθονο νερό. Αυτά τα δίδυμα αμπέλια πρέπει να είναι θηλυκά για να παράγουν κώνους και πρέπει να προέρχονται από υγιή, γερά ριζώματα. Εάν δεν πληρούνται όλες αυτές οι προϋποθέσεις, μπορεί να σταματήσει η ανάπτυξη του λυκίσκου.

Ακόμη και με όλες τις κατάλληλες απαιτήσεις, τα προβλήματα του φυτού λυκίσκου, όπως τα έντομα και οι ασθένειες, μπορεί να κάνουν το φυτό σας λυκίσκου να σταματήσει να αναπτύσσεται. Η εύρεση της αιτίας οποιουδήποτε προβλήματος των φυτών μπορεί να μοιάζει με το κυνήγι μιας βελόνας σε μια θημωνιά. Επειδή μεγαλώνειοι συνθήκες, οι ασθένειες και τα παράσιτα είναι όλοι παράγοντες επιτυχούς ανάπτυξης, οι πιθανές αιτίες μπορούν πραγματικά να αθροιστούν.

Αντιμετώπιση προβλημάτων άλματα

Τα προβλήματα των φυτών του λυκίσκου συνήθως ξεκινούν με τις πρακτικές του τόπου και της καλλιέργειας. Χωρίς αρκετό νερό, το κατάλληλο pH, άφθονο φως και καλή αποστράγγιση, το αμπέλι είναι απίθανο να ευδοκιμήσει. Μόλις αποκλείσετε οποιαδήποτε από τις συνθήκες ανάπτυξης εκτός εικόνας, μπορείτε να εστιάσετε σε παράσιτα και ασθένειες, από τις οποίες υπάρχουν πολλές δυνατότητες.

Η αναστολή της ανάπτυξης στον λυκίσκο είναι συνηθισμένη τον πρώτο χρόνο, όταν τα ριζώματα χτίζουν ενέργεια και το αμπέλι είναι ακόμα πολύ νέο για να δημιουργήσει έντονη ανάπτυξη βλαστών και κώνων.

Περιβαλλοντικά προβλήματα φυτών λυκίσκου

Αν έχετε παρατηρήσει ότι το φυτό σας λυκίσκου έχει σταματήσει να αναπτύσσεται και δεν είναι φυτό πρώτου έτους, δείτε πόσο νερό του δίνετε σε εβδομαδιαία βάση. Μερικοί καλλιεργητές συνιστούν το πότισμα δύο φορές την ημέρα στη ζέστη του καλοκαιριού, αλλά αυτό μπορεί να είναι υπερβολικό, ανάλογα με τον τύπο του εδάφους σας. Ένας καλός εμπειρικός κανόνας είναι να ποτίζετε βαθιά, συχνά και να αφήνετε το πάνω μέρος του χώματος να στεγνώσει πριν το πότισμα ξανά.

Ταΐστε κάθε φυτό με ένα πλευρικό επίδεσμο ½ κουταλάκι του γλυκού (2,4 ml) λιπάσματος 21-0-0 τον Ιούνιο για να προσθέσετε επιπλέον άζωτο. Σκάψτε σε λίπασμα κοπριάς γύρω από τα φυτά την άνοιξη. Κλαδέψτε τα αμπέλια φυτών σε δύο έως τρεις υγιείς βλαστούς για να αποτρέψετε τα υπερβολικά στελέχη και να προωθήσετε τους κώνους. Δέστε τα αμπέλια σε μια δομή στήριξης για να βελτιώσετε την έκθεση στον ήλιο και ισχυρές σκαλωσιές.

Ασθένειες και παράσιτα του λυκίσκου

Μόλις εξασφαλίσετε καλή τοποθέτηση και φροντίδα για το φυτό σας λυκίσκου, ήρθε η ώρα να εξετάσετε μερικές άλλες αιτίεςσταμάτησε η ανάπτυξη στον λυκίσκο.

Το πιο κοινό πρόβλημα ασθένειας είναι ο περονόσπορος, ο πιο διαδεδομένος σε δροσερό, υγρό καιρό, και χαρακτηρίζεται από το μαύρισμα και το ξεθώριασμα των αμπελιών. Το κλάδεμα αμπέλου θα αυξήσει την κυκλοφορία και θα αποτρέψει μεγάλο μέρος του προβλήματος. Ψεκάστε τα φυτά με ένα μείγμα νερού και μαγειρικής σόδας για να αποτρέψετε την ανάπτυξη σπορίων.

Τα έντομα είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Τα πιπιλιστικά έντομα προκαλούν μεγάλο μέρος της απώλειας του σθένους που εμποδίζουν τα αμπέλια και μειώνουν την ανάπτυξη. οι αφίδες και τα ακάρεα της αράχνης προκαλούν στίγματα, παραμόρφωση, μαρασμό αμπέλου και γενική έλλειψη υγείας. Τα εντομοκτόνα σπρέι σαπουνιού συνήθως κάνουν το κόλπο.

Οι μεγάλοι φυλλοφάγοι, όπως τα σκουλήκια, προκαλούν τη μεγαλύτερη ζημιά στα νεαρά φυτά. Τα παράσιτα βγαίνουν τη νύχτα και μπορούν να περικυκλώσουν εντελώς ένα αμπέλι, καθώς και να μασήσουν τα φύλλα. Τα φυτά που προσβλήθηκαν μοιάζουν σαν να προέρχονται από ελβετικό τυροκομείο και ολόκληροι μίσχοι μπορεί να κοπούν και να σκοτωθούν. Το κυνήγι με έναν φακό και η συντριβή αυτών των δυσάρεστων μικρών οργανισμών είναι ο πιο εύχρηστος και φιλικός προς τη γη τρόπος για να εξαλείψετε την απειλή.

Οι σκαθάρια είναι ένας άλλος κοινός εχθρός του αμπελιού και είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να κυνηγούν και να καταστρέφουν με τον ίδιο τρόπο που μεταχειρίζεστε τα κοφτερά σκουλήκια.