Έλεγχος ζιζανίων του μελισσόχορτου - Συμβουλές για τη διαχείριση των ζιζανίων του μελισσόχορτου

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31:36

Τα γηγενή μελισσόχορτα είναι κληματαριές που καλύπτονται με όμορφα, γλυκά αρωματικά λουλούδια την άνοιξη. Τα στενά τους ξαδέρφια, το ιαπωνικό μελισσόχορτο (Lonicera japonica), είναι επεμβατικά ζιζάνια που μπορούν να καταλάβουν τον κήπο σας και να βλάψουν το περιβάλλον. Μάθετε πώς να διακρίνετε το εγγενές αγιόκλημα από τα εξωτικά είδη και τις τεχνικές για τον έλεγχο των ζιζανίων του μελισσόχορτου σε αυτό το άρθρο.

Πληροφορίες ζιζανίων γιαπωνέζικου μελισσόχορτου

Το Το ιαπωνικό αγιόκλημα εισήχθη στις ΗΠΑ ως εδαφοκάλυψη το 1806. Τα πουλιά τα λάτρεψαν και άπλωσαν τα αμπέλια τρώγοντας τους σπόρους και μεταφέροντάς τα σε άλλες περιοχές. Στις αρχές του 1900, ήταν σαφές ότι το αμπέλι μπορούσε να εξαπλωθεί αχαλίνωτα τόσο σε ανοιχτά χωράφια όσο και σε δάση, συνωστίζοντας και σκιάζοντας τα αυτόχθονα είδη. Οι χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα κρατούν τα αμπέλια υπό έλεγχο σε ψυχρά, βόρεια κλίματα, αλλά στις νότιες και μεσοδυτικές πολιτείες, η διαχείριση των ζιζανίων του μελισσόχορτου είναι ένα ατελείωτο πρόβλημα.

Το ιαπωνικό ζιζάνιο μελισσόχορτο είναι κάπως εύκολο να διαφοροποιηθεί από τα αυτόχθονα είδη. Για παράδειγμα, τα περισσότερα εγγενή αγιόκλημα συγχωνεύονται στο στέλεχος έτσι ώστε να σχηματίσουν ένα φύλλο. Τα φύλλα είναι συνήθως ένα μεσαίο πράσινο στο επάνω μέρος με μια μπλε πράσινη απόχρωση στην κάτω πλευρά. Τα ιαπωνικά φύλλα μελισσόχορτου είναι ξεχωριστά,αναπτύσσονται απέναντι το ένα από το άλλο στο στέλεχος και είναι σκούρο πράσινο παντού.

Επιπλέον, οι μίσχοι των ιθαγενών ειδών είναι συμπαγείς, ενώ τα ιαπωνικά αγιόκλημα έχουν κούφιους μίσχους. Το χρώμα των μούρων είναι επίσης διαφορετικό, με το ιαπωνικό αγιόκλημα να έχει μοβ μαύρα μούρα και τους περισσότερους άλλους τύπους μελισσόχορτου να έχουν μούρα που είναι κοκκινωπό πορτοκαλί.

Είναι το μελισσόχορτο ζιζάνιο;

Σε πολλές περιπτώσεις, το αν ένα φυτό είναι ζιζάνιο ή όχι είναι στο μάτι του θεατή, αλλά το ιαπωνικό αγιόκλημα θεωρείται πάντα ζιζάνιο, ειδικά σε ήπια κλίματα. Στο Κονέκτικατ, στη Μασαχουσέτη, στο Νιου Χάμσαϊρ και στο Βερμόντ, το ιαπωνικό αγιόκλημα θεωρείται επιβλαβές ζιζάνιο. Είναι ένα από τα δέκα κορυφαία επεμβατικά φυτά στη Τζόρτζια και κατηγορίας 1 επεμβατικά φυτά στη Φλόριντα. Στο Κεντάκι, το Τενεσί και τη Νότια Καρολίνα αναφέρεται ως σοβαρή επεμβατική απειλή.

Βάσει ερευνών φυτών, αυτές οι ετικέτες συνοδεύονται από περιορισμούς που καθιστούν παράνομη την εισαγωγή ή την πώληση του φυτού ή των σπόρων του. Όπου είναι νόμιμο, είναι καλύτερο να το αποφύγετε. Στον κήπο, το ιαπωνικό αγιόκλημα μπορεί να κατακλύσει τα φυτά, τους χλοοτάπητες, τα δέντρα, τους φράχτες και οτιδήποτε άλλο στο πέρασμά του.

Πώς να ελέγξετε το μελισσόχορτο

Αν έχετε μόνο λίγα κλήματα, κόψτε τα στο επίπεδο του εδάφους στα τέλη του καλοκαιριού και επεξεργαστείτε τα κομμένα άκρα με αδιάλυτο συμπύκνωμα γλυφοσάτης. Το μη αραιωμένο συμπύκνωμα είναι συνήθως 41 ή 53,8 τοις εκατό glyphosate. Η ετικέτα πρέπει να αναφέρει το ποσοστό που θα χρησιμοποιηθεί.

Αν έχετε μεγάλη βάση με μελισσόχορτο, κόψτε ή ξεριζώστε τα κλήματα όσο πιο κοντά στο έδαφος γίνεται. Αφήστε τα να ξαναβλαστήσουν και μετά ψεκάστε ταβλασταίνει με διάλυμα glyphosate 5 τοις εκατό. Μπορείτε να φτιάξετε το διάλυμα αναμειγνύοντας 4 ουγγιές συμπυκνώματος σε 1 γαλόνι νερό. Ψεκάστε προσεκτικά μια ήρεμη μέρα γιατί το σπρέι θα σκοτώσει οποιοδήποτε φυτό αγγίξει.

Αν και είναι χρονοβόρο, το σκάψιμο ή το τράβηγμα με το χέρι των αμπελιών είναι η καλύτερη επιλογή για όσους επιθυμούν να αποφύγουν τη χρήση χημικού ελέγχου. Οι χημικές ουσίες θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο ως έσχατη λύση, καθώς οι βιολογικές προσεγγίσεις είναι πολύ πιο φιλικές προς το περιβάλλον.