Black Rot Of Sweet Potatoes: Πώς να ελέγξετε τη μαύρη σήψη σε φυτά γλυκοπατάτας

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Οι γλυκοπατάτες είναι μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες ρίζας στον κόσμο. Χρειάζονται 90 έως 150 ημέρες χωρίς παγετό για τη συγκομιδή. Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας είναι μια δυνητικά επιβλαβής ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα. Η ασθένεια μεταδίδεται εύκολα από εξοπλισμό, έντομα, μολυσμένο έδαφος ή φυτικό υλικό. Η μαύρη σήψη στη γλυκοπατάτα μπορεί εύκολα να προληφθεί στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά ο χημικός έλεγχος των ήδη μολυσμένων φυτών δεν είναι διαθέσιμος.

Σημεία μαύρης σήψης στη γλυκοπατάτα

Σκούρες, ξηρές, μελανιές βλάβες στη γλυκοπατάτα μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας κοινής ασθένειας της Ipomoea. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει φυτά όπως το κακάο, το τάρο, η μανιόκα, ο καφές και το μάνγκο. Ο μύκητας ουσιαστικά διασπά το εξωτερικό αγγειακό στρώμα της ρίζας, σπάνια μολύνοντας το εσωτερικό του κονδύλου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη είναι ουσιαστικά ζωοτροφές ή σκουπίδια μόλις μολυνθούν.

Μικρές στρογγυλές κηλίδες που φαίνεται να είναι ελαφρώς βυθισμένες είναι τα αρχικά συμπτώματα της νόσου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη θα αναπτύξουν μεγαλύτερες κηλίδες που σκουραίνουν και έχουν μικροσκοπικές μαύρες μυκητιακές δομές με μίσχους. Αυτά προκαλούν μια γλυκιά, αρρωστημένη μυρωδιά φρούτων και μπορεί να καλέσουν τα έντομα να μεταδώσουν την ασθένεια.

Η σήψη μπορεί περιστασιακά να εξαπλωθεί σεο φλοιός της γλυκοπατάτας. Οι σκοτεινές περιοχές έχουν πικρή γεύση και δεν είναι εύγευστες. Μερικές φορές, ολόκληρη η ρίζα σαπίζει. Η ασθένεια μπορεί να είναι αισθητή κατά τη συγκομιδή ή πολύ πριν από την αποθήκευση ή ακόμα και στην αγορά.

Πρόληψη της μαύρης σήψης γλυκοπατάτας

Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας προέρχεται συχνότερα από μολυσμένες ρίζες ή σχίσματα. Ο μύκητας μπορεί επίσης να ζήσει στο έδαφος για αρκετά χρόνια και να εισχωρήσει μέσω πληγών στους κόνδυλους. Επιπλέον, διαχειμάζει σε υπολείμματα φυτών γλυκοπατάτας ή σε ορισμένα φυτά ξενιστές, όπως άγριες πρωινές δόξες. Ο μύκητας παράγει παραγωγικά σπόρια, τα οποία μολύνουν μηχανήματα, κάδους ρούχων, γάντια και κιβώτια. Συχνά, μια μολυσμένη πατάτα μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε μια ολόκληρη θεραπευμένη και γεμάτη παρτίδα.

Τα έντομα είναι επίσης φορείς της νόσου, όπως οι γλυκοπατάτες, κοινά παράσιτα των φυτών. Θερμοκρασίες πάνω από 50 έως 60 βαθμούς Φαρενάιτ (10 έως 16 C.) ενθαρρύνουν τον σχηματισμό σπορίων και ενισχύουν την εξάπλωση της νόσου.

Η μαύρη σήψη δεν μπορεί να ελεγχθεί με μυκητοκτόνα ή οποιαδήποτε άλλη αναφερόμενη χημική ουσία. Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Αγοράστε ρίζες και ολισθήσεις χωρίς ασθένειες. Μην φυτεύετε γλυκοπατάτες στο ίδιο μέρος αλλά μία φορά κάθε 3 με 4 χρόνια. Αφαιρέστε τα φυτά ξενιστές. Πλύνετε και ωριμάστε αμέσως τη συγκομιδή και μην αποθηκεύετε τις πατάτες μέχρι να στεγνώσουν εντελώς. Καταργήστε τις άρρωστες ή ύποπτες ρίζες κατά τη συγκομιδή.

Απολυμάνετε οποιονδήποτε εξοπλισμό και αποφύγετε να καταστρέψετε τις ολισθήσεις ή τις ρίζες. Οι ολισθήσεις ή οι ρίζες μπορούν να αντιμετωπιστούν με μυκητοκτόνο πριν από τη φύτευση. Φροντίστε καλά τα φυτά και πρακτικές υγιεινής και οι περισσότερες γλυκοπατάτες θα πρέπει να ξεφύγουνσημαντική ζημιά.

Οι γλυκοπατάτες είναι μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες ρίζας στον κόσμο. Χρειάζονται 90 έως 150 ημέρες χωρίς παγετό για τη συγκομιδή. Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας είναι μια δυνητικά επιβλαβής ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα. Η ασθένεια μεταδίδεται εύκολα από εξοπλισμό, έντομα, μολυσμένο έδαφος ή φυτικό υλικό. Η μαύρη σήψη στη γλυκοπατάτα μπορεί εύκολα να προληφθεί στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά ο χημικός έλεγχος των ήδη μολυσμένων φυτών δεν είναι διαθέσιμος.

Σημεία μαύρης σήψης στη γλυκοπατάτα

Σκούρες, ξηρές, μελανιές βλάβες στη γλυκοπατάτα μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας κοινής ασθένειας της Ipomoea. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει φυτά όπως το κακάο, το τάρο, η μανιόκα, ο καφές και το μάνγκο. Ο μύκητας ουσιαστικά διασπά το εξωτερικό αγγειακό στρώμα της ρίζας, σπάνια μολύνοντας το εσωτερικό του κονδύλου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη είναι ουσιαστικά ζωοτροφές ή σκουπίδια μόλις μολυνθούν.

Μικρές στρογγυλές κηλίδες που φαίνεται να είναι ελαφρώς βυθισμένες είναι τα αρχικά συμπτώματα της νόσου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη θα αναπτύξουν μεγαλύτερες κηλίδες που σκουραίνουν και έχουν μικροσκοπικές μαύρες μυκητιακές δομές με μίσχους. Αυτά προκαλούν μια γλυκιά, αρρωστημένη μυρωδιά φρούτων και μπορεί να καλέσουν τα έντομα να μεταδώσουν την ασθένεια.

Η σήψη μπορεί περιστασιακά να εξαπλωθεί στον φλοιό της γλυκοπατάτας. Οι σκοτεινές περιοχές έχουν πικρή γεύση και δεν είναι εύγευστες. Μερικές φορές, ολόκληρη η ρίζα σαπίζει. Η ασθένεια μπορεί να είναι αισθητή κατά τη συγκομιδή ή πολύ πριν από την αποθήκευση ή ακόμα και στην αγορά.

Πρόληψη της μαύρης σήψης γλυκοπατάτας

Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας προέρχεται συχνότερα από μολυσμένες ρίζες ή σχίσματα. Ο μύκητας μπορείζουν επίσης στο έδαφος για αρκετά χρόνια και εισέρχονται μέσω πληγών στους κόνδυλους. Επιπλέον, διαχειμάζει σε υπολείμματα φυτών γλυκοπατάτας ή σε ορισμένα φυτά ξενιστές, όπως άγριες πρωινές δόξες. Ο μύκητας παράγει παραγωγικά σπόρια, τα οποία μολύνουν μηχανήματα, κάδους ρούχων, γάντια και κιβώτια. Συχνά, μια μολυσμένη πατάτα μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε μια ολόκληρη θεραπευμένη και γεμάτη παρτίδα.

Τα έντομα είναι επίσης φορείς της νόσου, όπως οι γλυκοπατάτες, κοινά παράσιτα των φυτών. Θερμοκρασίες πάνω από 50 έως 60 βαθμούς Φαρενάιτ (10 έως 16 C.) ενθαρρύνουν τον σχηματισμό σπορίων και ενισχύουν την εξάπλωση της νόσου.

Η μαύρη σήψη δεν μπορεί να ελεγχθεί με μυκητοκτόνα ή οποιαδήποτε άλλη αναφερόμενη χημική ουσία. Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Αγοράστε ρίζες και ολισθήσεις χωρίς ασθένειες. Μην φυτεύετε γλυκοπατάτες στο ίδιο μέρος αλλά μία φορά κάθε 3 με 4 χρόνια. Αφαιρέστε τα φυτά ξενιστές. Πλύνετε και ωριμάστε αμέσως τη συγκομιδή και μην αποθηκεύετε τις πατάτες μέχρι να στεγνώσουν εντελώς. Καταργήστε τις άρρωστες ή ύποπτες ρίζες κατά τη συγκομιδή.

Απολυμάνετε οποιονδήποτε εξοπλισμό και αποφύγετε να καταστρέψετε τις ολισθήσεις ή τις ρίζες. Οι ολισθήσεις ή οι ρίζες μπορούν να αντιμετωπιστούν με μυκητοκτόνο πριν από τη φύτευση. Ασκείτε καλή φροντίδα των φυτών και πρακτικές υγιεινής και οι περισσότερες από τις γλυκοπατάτες θα πρέπει να αποφύγουν σημαντική ζημιά.

Οι γλυκοπατάτες είναι μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες ρίζας στον κόσμο. Χρειάζονται 90 έως 150 ημέρες χωρίς παγετό για τη συγκομιδή. Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας είναι μια δυνητικά επιβλαβής ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα. Η ασθένεια μεταδίδεται εύκολα από εξοπλισμό, έντομα, μολυσμένο έδαφος ή φυτικό υλικό. Μαύρη σήψη στη γλυκοπατάτα μπορεί να είναιπρολαμβάνεται εύκολα στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά ο χημικός έλεγχος των ήδη μολυσμένων φυτών δεν είναι διαθέσιμος.

Σημεία μαύρης σήψης στη γλυκοπατάτα

Σκούρες, ξηρές, μελανιές βλάβες στη γλυκοπατάτα μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας κοινής ασθένειας της Ipomoea. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει φυτά όπως το κακάο, το τάρο, η μανιόκα, ο καφές και το μάνγκο. Ο μύκητας ουσιαστικά διασπά το εξωτερικό αγγειακό στρώμα της ρίζας, σπάνια μολύνοντας το εσωτερικό του κονδύλου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη είναι ουσιαστικά ζωοτροφές ή σκουπίδια μόλις μολυνθούν.

Μικρές στρογγυλές κηλίδες που φαίνεται να είναι ελαφρώς βυθισμένες είναι τα αρχικά συμπτώματα της νόσου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη θα αναπτύξουν μεγαλύτερες κηλίδες που σκουραίνουν και έχουν μικροσκοπικές μαύρες μυκητιακές δομές με μίσχους. Αυτά προκαλούν μια γλυκιά, αρρωστημένη μυρωδιά φρούτων και μπορεί να καλέσουν τα έντομα να μεταδώσουν την ασθένεια.

Η σήψη μπορεί περιστασιακά να εξαπλωθεί στον φλοιό της γλυκοπατάτας. Οι σκοτεινές περιοχές έχουν πικρή γεύση και δεν είναι εύγευστες. Μερικές φορές, ολόκληρη η ρίζα σαπίζει. Η ασθένεια μπορεί να είναι αισθητή κατά τη συγκομιδή ή πολύ πριν από την αποθήκευση ή ακόμα και στην αγορά.

Πρόληψη της μαύρης σήψης γλυκοπατάτας

Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας προέρχεται συχνότερα από μολυσμένες ρίζες ή σχίσματα. Ο μύκητας μπορεί επίσης να ζήσει στο έδαφος για αρκετά χρόνια και να εισχωρήσει μέσω πληγών στους κόνδυλους. Επιπλέον, διαχειμάζει σε υπολείμματα φυτών γλυκοπατάτας ή σε ορισμένα φυτά ξενιστές, όπως άγριες πρωινές δόξες. Ο μύκητας παράγει παραγωγικά σπόρια, τα οποία μολύνουν μηχανήματα, κάδους ρούχων, γάντια και κιβώτια. Συχνά, μια μολυσμένη πατάτα μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε μια ολόκληρηπολυμερισμένη και συσκευασμένη παρτίδα.

Τα έντομα είναι επίσης φορείς της νόσου, όπως οι γλυκοπατάτες, κοινά παράσιτα των φυτών. Θερμοκρασίες πάνω από 50 έως 60 βαθμούς Φαρενάιτ (10 έως 16 C.) ενθαρρύνουν τον σχηματισμό σπορίων και ενισχύουν την εξάπλωση της νόσου.

Η μαύρη σήψη δεν μπορεί να ελεγχθεί με μυκητοκτόνα ή οποιαδήποτε άλλη αναφερόμενη χημική ουσία. Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Αγοράστε ρίζες και ολισθήσεις χωρίς ασθένειες. Μην φυτεύετε γλυκοπατάτες στο ίδιο μέρος αλλά μία φορά κάθε 3 με 4 χρόνια. Αφαιρέστε τα φυτά ξενιστές. Πλύνετε και ωριμάστε αμέσως τη συγκομιδή και μην αποθηκεύετε τις πατάτες μέχρι να στεγνώσουν εντελώς. Καταργήστε τις άρρωστες ή ύποπτες ρίζες κατά τη συγκομιδή.

Απολυμάνετε οποιονδήποτε εξοπλισμό και αποφύγετε να καταστρέψετε τις ολισθήσεις ή τις ρίζες. Οι ολισθήσεις ή οι ρίζες μπορούν να αντιμετωπιστούν με μυκητοκτόνο πριν από τη φύτευση. Ασκείτε καλή φροντίδα των φυτών και πρακτικές υγιεινής και οι περισσότερες από τις γλυκοπατάτες θα πρέπει να αποφύγουν σημαντική ζημιά.

Οι γλυκοπατάτες είναι μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες ρίζας στον κόσμο. Χρειάζονται 90 έως 150 ημέρες χωρίς παγετό για τη συγκομιδή. Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας είναι μια δυνητικά επιβλαβής ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα. Η ασθένεια μεταδίδεται εύκολα από εξοπλισμό, έντομα, μολυσμένο έδαφος ή φυτικό υλικό. Η μαύρη σήψη στη γλυκοπατάτα μπορεί εύκολα να προληφθεί στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά ο χημικός έλεγχος των ήδη μολυσμένων φυτών δεν είναι διαθέσιμος.

Σημεία μαύρης σήψης στη γλυκοπατάτα

Σκούρες, ξηρές, μελανιές βλάβες στη γλυκοπατάτα μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας κοινής ασθένειας της Ipomoea. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει φυτά όπως το κακάο, το τάρο, η μανιόκα, ο καφές και το μάνγκο. Ο μύκητας ουσιαστικάδιασπά το εξωτερικό αγγειακό στρώμα της ρίζας, σπάνια μολύνοντας το εσωτερικό του κονδύλου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη είναι ουσιαστικά ζωοτροφές ή σκουπίδια μόλις μολυνθούν.

Μικρές στρογγυλές κηλίδες που φαίνεται να είναι ελαφρώς βυθισμένες είναι τα αρχικά συμπτώματα της νόσου. Οι γλυκοπατάτες με μαύρη σήψη θα αναπτύξουν μεγαλύτερες κηλίδες που σκουραίνουν και έχουν μικροσκοπικές μαύρες μυκητιακές δομές με μίσχους. Αυτά προκαλούν μια γλυκιά, αρρωστημένη μυρωδιά φρούτων και μπορεί να καλέσουν τα έντομα να μεταδώσουν την ασθένεια.

Η σήψη μπορεί περιστασιακά να εξαπλωθεί στον φλοιό της γλυκοπατάτας. Οι σκοτεινές περιοχές έχουν πικρή γεύση και δεν είναι εύγευστες. Μερικές φορές, ολόκληρη η ρίζα σαπίζει. Η ασθένεια μπορεί να είναι αισθητή κατά τη συγκομιδή ή πολύ πριν από την αποθήκευση ή ακόμα και στην αγορά.

Πρόληψη της μαύρης σήψης γλυκοπατάτας

Η μαύρη σήψη της γλυκοπατάτας προέρχεται συχνότερα από μολυσμένες ρίζες ή σχίσματα. Ο μύκητας μπορεί επίσης να ζήσει στο έδαφος για αρκετά χρόνια και να εισχωρήσει μέσω πληγών στους κόνδυλους. Επιπλέον, διαχειμάζει σε υπολείμματα φυτών γλυκοπατάτας ή σε ορισμένα φυτά ξενιστές, όπως άγριες πρωινές δόξες. Ο μύκητας παράγει παραγωγικά σπόρια, τα οποία μολύνουν μηχανήματα, κάδους ρούχων, γάντια και κιβώτια. Συχνά, μια μολυσμένη πατάτα μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε μια ολόκληρη θεραπευμένη και γεμάτη παρτίδα.

Τα έντομα είναι επίσης φορείς της νόσου, όπως οι γλυκοπατάτες, κοινά παράσιτα των φυτών. Θερμοκρασίες πάνω από 50 έως 60 βαθμούς Φαρενάιτ (10 έως 16 C.) ενθαρρύνουν τον σχηματισμό σπορίων και ενισχύουν την εξάπλωση της νόσου.

Η μαύρη σήψη δεν μπορεί να ελεγχθεί με μυκητοκτόνα ή οποιαδήποτε άλλη αναφερόμενη χημική ουσία. οη καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Αγοράστε ρίζες και ολισθήσεις χωρίς ασθένειες. Μην φυτεύετε γλυκοπατάτες στο ίδιο μέρος αλλά μία φορά κάθε 3 με 4 χρόνια. Αφαιρέστε τα φυτά ξενιστές. Πλύνετε και ωριμάστε αμέσως τη συγκομιδή και μην αποθηκεύετε τις πατάτες μέχρι να στεγνώσουν τελείως. Καταργήστε τις άρρωστες ή ύποπτες ρίζες κατά τη συγκομιδή.

Απολυμάνετε οποιονδήποτε εξοπλισμό και αποφύγετε να καταστρέψετε τις ολισθήσεις ή τις ρίζες. Να φροντίζετε καλά τα φυτά και τις πρακτικές υγιεινής και οι περισσότερες γλυκοπατάτες θα πρέπει να αποφύγουν σημαντική ζημιά. Οι ολισθήσεις ή οι ρίζες μπορούν να αντιμετωπιστούν με μυκητοκτόνο πριν από τη φύτευση.

Σημείωση: Οποιεσδήποτε συστάσεις σχετικά με τη χρήση χημικών ουσιών προορίζονται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Ο χημικός έλεγχος θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατη λύση, καθώς οι οργανικές προσεγγίσεις είναι ασφαλέστερες και πιο φιλικές προς το περιβάλλον.