Τι να κάνετε για μαρασμούς μελιτζάνες: Διαχείριση μελιτζάνες με βερτισίλλιο

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Η βερτισίλλια είναι ένα κοινό παθογόνο μεταξύ πολλών ποικιλιών φυτών. Έχει περισσότερες από 300 οικογένειες υποδοχής, που εκτείνονται σε φαγώσιμα, καλλωπιστικά και αειθαλή. Ο μαρασμός της βερτιτσιλλίου μελιτζάνας είναι καταστροφικός για την καλλιέργεια. Μπορεί να επιβιώσει για χρόνια στο έδαφος και να διαχειμάσει ακόμα και σε περιοχές με έντονα καιρικά φαινόμενα. Τα φυτά της οικογένειας των νυχτολούλουδων, όπως οι ντομάτες, η μελιτζάνα και οι πατάτες επηρεάζονται αρνητικά. Τα συμπτώματα μιμούνται εκείνα πολλών άλλων ασθενειών, επομένως είναι σημαντικό να τα γνωρίζετε πλήρως και να κάνετε μια ακριβή διάγνωση.

Συμπτώματα για μελιτζάνες με βερτισίλλιο μαρασμό

Η βερτισίλλια στις μελιτζάνες προκαλείται από έναν μύκητα που ζει και διαχειμάζει στο έδαφος για χρόνια. Δεν εμφανίζεται μόνο σε νυχτολούλουδα αλλά και σε κολοκυθάκια, αειθαλή, βότανα, ανθισμένα καλλωπιστικά, ακόμη και δέντρα. Η ασθένεια προσβάλλει τον αγγειακό ιστό, διαταράσσοντας την κίνηση των θρεπτικών ουσιών και του νερού. Με την πάροδο του χρόνου, το φυτό θα καθυστερήσει, θα αποτύχει να παράγει χρήσιμους καρπούς και τελικά θα πεθάνει. Το φυτικό υλικό εξακολουθεί να είναι πολύ μεταδοτικό και πρέπει να καταστραφεί αντί να μπει στο σωρό κομποστοποίησης.

Οι μελιτζάνες που κιτρινίζουν, μαραίνονται είναι το πρώτο σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά. Τα νεαρά φυτά καθυστερούνφύλλα που είναι πολύ μικρά και κιτρινοπράσινα. Η ασθένεια μπορεί να εκτοξευθεί στα φύλλα, πράγμα που σημαίνει ότι όσοι είναι πιο κοντά στη γραμμή του εδάφους είναι γενικά πρώτοι που παρουσιάζουν σημάδια μόλυνσης. Τα φύλλα ξεθωριάζουν στις άκρες, κυλούν προς τα μέσα και τελικά γίνονται καφέ και στεγνά. Η ασθένεια θα εξελιχθεί σε άλλα φύλλα και μίσχους και τελικά στο ριζικό σύστημα.

Ο μύκητας παράγει μια τοξίνη που ουλώνει το αγγειακό σύστημα, εμποδίζοντας την κίνηση του νερού. Σε αντίθεση με τη σήψη του φουζάριο, τα κιτρίνια και τη βακτηριακή μαρασμό, το βερτισίλλιο προτιμά να παραμένει σε εύκρατες περιοχές όπου το έδαφος είναι δροσερό. Οι αγγειακές ραβδώσεις στα φύλλα και τους μίσχους μπορούν να βοηθήσουν στη διαφοροποίηση της βερτισίλλιας μελιτζάνας από άλλες κοινές ασθένειες.

Πρόληψη βερτισίλλιου στις μελιτζάνες

Ο ετήσιος καθαρισμός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος μείωσης της πιθανότητας επαναμόλυνσης. Το παλιό φυτικό υλικό είναι ξενιστής για το παθογόνο και πρέπει να καταστραφεί. Η αμειψισπορά μπορεί να είναι ευεργετική, ειδικά με ξενιστές νυχτολούλουδου. Κρατήστε τα ζιζάνια μακριά από την περιοχή, καθώς μερικά είναι επίσης ξενιστές της ασθένειας.

Όπως πάντα, αποτρέψτε τη μόλυνση των χωραφιών πλένοντας ελαστικά και καθαρίζοντας εργαλεία και άλλο εξοπλισμό. Η ηλιοφάνεια μιας περιοχής εδάφους μπορεί επίσης να ελέγξει τον μύκητα.

Εάν είναι δυνατόν, αποκτήστε ανθεκτικές ποικιλίες. Αυτά θα έχουν ένα "V" σημειωμένο στο πακέτο σπόρων. Οι ποικιλίες «Classic» και «Epic» φαίνεται να έχουν κάποια καλή αντοχή στην ασθένεια.

Θεραπεία για μαρασμό μελιτζάνες

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν εύχρηστα χημικά για να ψεκάσετε στο κρεβάτι του κήπου ή στο χωράφι σας. Μετά από δοκιμή για να διασφαλιστεί ότι η ασθένεια προκαλείται πραγματικά απόverticillium, οι αδειοδοτημένοι εφαρμοστές πρέπει να χειρίζονται τις συνιστώμενες χημικές ουσίες. Ένα υποκαπνιστικό εδάφους είναι η πιο κοινή εφαρμογή.

Το μυκητοκτόνο, benomyl, έχει αποδειχθεί χρήσιμο ως εμβάπτιση μεταμόσχευσης για τη μείωση της μόλυνσης, αλλά είναι χρήσιμο μόνο αρχικά και δεν μπορεί να προστατεύσει τις ρίζες αφού το φυτό έχει εισέλθει σε μολυσμένο έδαφος.

Οι μελιτζάνες με βερτισίλλιο είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Ακόμα καλύτερα είναι τα προληπτικά μέτρα, όπως οι ανθεκτικές ποικιλίες, οι πρακτικές υγιεινής, το αποστειρωμένο χώμα και η απομάκρυνση των φυτών ξενιστών.