Πώς να πολλαπλασιάσετε Hellebores - Μάθετε για τις μεθόδους διάδοσης Hellebore

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Τα Hellebores ή το νηστίσιμο τριαντάφυλλο μπορούν συχνά να φανούν να ανθίζουν ακόμα και όταν υπάρχει ακόμα χιόνι. Αυτά τα ελκυστικά, εύκολα στην ανάπτυξη φυτά πολλαπλασιάζονται με διαίρεση ή σπόρο. Οι σπόροι μπορεί να μην είναι αληθινοί για τον γονέα και μπορεί να χρειαστούν δύο έως τέσσερα χρόνια για να ανθίσουν, αλλά μπορεί να προκύψει ένα ενδιαφέρον λουλούδι και ο πολλαπλασιασμός των σπόρων να είναι πολύ λιγότερο δαπανηρός από την αγορά περισσότερων φυτών. Μάθετε πώς να διαδίδετε ελλεβόρους και ποια μέθοδος μπορεί να είναι η καλύτερη για εσάς.

Πώς να πολλαπλασιάσετε τα Hellebores

Ένα από τα εξαιρετικά ανθισμένα φυτά από το τέλος του χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης είναι ο ελλέβορος. Με τα επίμονα βαθιά κομμένα φύλλα τους και τα απαλά άνθη τους, τα ελεφοβόρα είναι ιδανικά για σκιερές έως μερικώς σκιερές τοποθεσίες με άφθονη υγρασία. Οι ανθίσεις τους σε σχήμα καμπάνας διαρκούν ένα μήνα ή περισσότερο και προσθέτουν απαλή κομψότητα στο φυτό.

Οι μέθοδοι πολλαπλασιασμού του Hellebore ποικίλλουν ανάλογα με το είδος. Τα βρωμερά ελεφοβόρα πολλαπλασιάζονται καλύτερα με σπόρους, ενώ τα ανατολίτικα υβρίδια συνήθως χωρίζονται για να διασφαλιστεί ότι τα νέα φυτά είναι αληθινά με τον γονέα.

Εάν δεν μπορείτε να προσδιορίσετε ποιο είδος φυτού έχετε, ίσως είναι καλύτερο να δοκιμάσετε και τις δύο μεθόδους πολλαπλασιασμού του ελλεβούρου. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι φυτών: χωρίς στελέχη ήAcaulsecent, και stemmed, ή Caulescent. Το πρώτο παράγει φύλλα από τη βασική ανάπτυξη, ενώ το δεύτερο παράγει φύλλα από υπάρχοντες μίσχους.

Μόνο φυτά χωρίς στελέχη μπορούν να διαιρεθούν. Αυτά θα ήταν τα ανατολίτικα υβρίδια, ενώ τα βρωμερά ελλεβόρια (Hellebore foetidus ή Hellebore argutifolius) αποδίδουν καλύτερα ως δείγματα με σπόρους.

Ο πολλαπλασιασμός ενός ελλεβόρου με διαίρεση είναι σχετικά εύκολος. Δέστε τα φύλλα μεταξύ τους στις αρχές της άνοιξης και σκάψτε γύρω και κάτω από τη ζώνη της ρίζας. Χρησιμοποιήστε ένα ζευγάρι πιρούνια κήπου για να διαχωρίσετε απαλά τα ριζώματα. Φυτέψτε κάθε νέο τμήμα αμέσως και παρέχετε ομοιόμορφη υγρασία καθώς δημιουργούνται. Μπορεί να χρειαστούν ένα χρόνο αποκατάστασης προτού ανθίσουν τα φυτά.

Πολλαπλασιασμός ελλεβόρου με σπόρο

Ο πολλαπλασιασμός του φυτού Hellebore μέσω των σπόρων έχει ως αποτέλεσμα τα φυτά να ανθίζουν πολλά χρόνια αργότερα από τη διαίρεση, αλλά είναι πιο κατάλληλο για ποικιλίες με μίσχο. Στην πραγματικότητα, πολλά από αυτά είναι θηλάζοντα φυτά, και αν χωρίσετε τα φύλλα, μπορείτε να βρείτε άγρια μωρά να μεγαλώνουν κάτω από το μεγάλο φύλλωμα. Αυτό μας δίνει μια ιδέα για τον τύπο περιβάλλοντος που απαιτούν τα σπορόφυτα.

Το έδαφος πρέπει να είναι πλούσιο σε οργανική ουσία, ομοιόμορφα υγρό αλλά όχι βαλτωμένο και οι σπόροι χρειάζονται λίγο φως για να βλαστήσουν. Οι αρχές της άνοιξης είναι η καλύτερη εποχή για τη σπορά. Εάν έχετε ήδη σπορόφυτα, μεταφυτέψτε τα νωρίς την άνοιξη σε γλάστρες ή απευθείας σε ένα ημισκιερό προετοιμασμένο κρεβάτι κήπου. Αυτά τα σπορόφυτα μπορεί να ποικίλλουν ως προς τον τύπο λουλουδιών που παράγουν, αλλά είναι μια περιπέτεια που πολλοί κηπουροί είναι πρόθυμοι να πάρουν.

Είτε επιλέγετε τον πολλαπλασιασμό του φυτού ελλεβόρου με σπόρο είτε με διαίρεση, τα νέα φυτά χρειάζονται λίγοεπιπλέον φροντίδα για τον πρώτο χρόνο τους σε εξωτερικούς χώρους. Τα νεαρά σπορόφυτα δεν πρέπει να βγαίνουν σε εξωτερικούς χώρους μέχρι να περάσει κάθε κίνδυνος παγετού, αλλά να τα διατηρήσετε σε δροσερό μέρος, όπως ένα μη θερμαινόμενο γκαράζ ή θερμοκήπιο. Διατηρήστε τα φυτά ομοιόμορφα υγρά, αλλά αποφύγετε το βρώμικο έδαφος. Τα φυτά δεν πρέπει να τοποθετούνται στον ήλιο, γεγονός που θα καθυστερήσει την ανάπτυξη και θα καταστρέψει τα φύλλα.

Τα χωρισμένα φυτά είναι λίγο πιο ανθεκτικά και μπορούν να πάνε κατευθείαν στο χώμα του κήπου στις αρχές της άνοιξης όταν χωριστούν. Ταΐστε τα φυτά το δεύτερο έτος με ένα καλό χρόνο απελευθέρωσης κοκκώδους λιπάσματος την άνοιξη. Αφαιρέστε τα παλιά φύλλα καθώς εμφανίζονται. Μετά τον πρώτο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους, τα ελεφοβόρα είναι αυτοσυντηρούμενα, εκτός από τις περιόδους ξηρασίας όπου χρειάζονται συμπληρωματική υγρασία.