Φροντίδα φυτών στάμνας - Καλλιέργεια διαφορετικών τύπων φυτών στάμνας

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Τα φυτά στάμνας έχουν την όψη ενός εξωτικού, σπάνιου φυτού, αλλά στην πραγματικότητα είναι εγγενή σε μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών. Αναπτύσσονται σε μέρη του Μισισιπή και της Λουιζιάνας όπου τα εδάφη είναι φτωχά και τα επίπεδα θρεπτικών ουσιών πρέπει να ληφθούν από άλλες πηγές. Τα φυτά είναι σαρκοφάγα και έχουν σαρκώδεις χοάνες ή σωλήνες που λειτουργούν ως παγίδες για έντομα και μικρά ζώα.

Η καλλιέργεια σταμνών ως φυτών εσωτερικού χώρου είναι συνηθισμένη, αλλά η εκτροφή τους σε εξωτερικούς χώρους απαιτεί λίγη τεχνογνωσία. Μάθετε πώς να καλλιεργείτε μια στάμνα για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στον εσωτερικό ή τον εξωτερικό κήπο του σπιτιού.

Τύποι φυτών στάμνας

Υπάρχουν περίπου 80 είδη φυτών στάμνας που βρίσκονται στα ονόματα του γένους Sarracenia, Nepenthes και Darlingtonia.

Δεν είναι όλα αυτά κατάλληλα για υπαίθρια καλλιέργεια, καθώς τα Nepenthes είναι τροπικά φυτά στάμνας, αλλά το μοβ φυτό στάμνας (Sarracenia purpurea) έχει ανοχή ζωνών από 2 έως 9 και είναι εξαιρετικά προσαρμόσιμο σε ένα ευρύ φάσμα περιοχών. Το βόρειο φυτό στάμνας είναι ένα άλλο όνομα για το μωβ τύπο και φύεται άγρια στον Καναδά. Είναι κατάλληλο για εύκρατες έως ψυχρές περιοχές.

Φυτό κίτρινης στάμνας (Sarracenia flava) βρίσκεται στο Τέξας και σε βαλτώδεις περιοχές της Φλόριντα.

Παπαγάλος στάμνα (Sarracenia psittacina) και ηη πράσινη στάμνα (συν. κίτρινη στάμνα) είναι φυτά θερμής εποχής. Και τα δύο βρίσκονται στον κατάλογο των απειλούμενων ειδών και δεν είναι διαθέσιμα προς πώληση. Δεν πρέπει να συλλέγονται ούτε από τη φύση.

Τα φυτά στάμνας κόμπρας (Darlingtonia californica) είναι εγγενή μόνο στην ακραία βόρεια Καλιφόρνια και στο νότιο Όρεγκον. Είναι επίσης πιο δύσκολο να αναπτυχθούν.

Η καλλιέργεια σταμνών πρέπει να ξεκινά με ένα είδος που είναι εγγενές στην περιοχή σας ή προσαρμόσιμο στο κλίμα όπου ζείτε.

Πώς να καλλιεργήσετε ένα φυτό στάμνα

Η καλλιέργεια φυτών στάμνας είναι εύκολη, αρκεί να προσέχετε ορισμένα βασικά στοιχεία. Το ασυνήθιστο σχήμα του φυτού της στάμνας και η σαρκοφάγα συνήθεια είναι το αποτέλεσμα των ελλείψεων θρεπτικών συστατικών στο εγγενές έδαφος. Οι περιοχές όπου αναπτύσσονται στερούνται αζώτου, επομένως το φυτό πιάνει έντομα για να μαζέψει το άζωτό τους.

Η καλλιέργεια των φυτών στάμνας σε εξωτερικούς χώρους και η φροντίδα των φυτών στάμνας ξεκινά από την τοποθεσία και το έδαφος. Δεν χρειάζονται πλούσιο οργανικό έδαφος, αλλά χρειάζονται ένα μέσο που να στραγγίζει καλά. Τα φυτά στάμνας σε γλάστρες πρέπει να βρίσκονται σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Χρησιμοποιήστε οποιοδήποτε είδος γλάστρας για φυτά εσωτερικού χώρου και παρέχετε ένα μείγμα χαμηλής γονιμότητας στο οποίο θα αναπτυχθούν τα φυτά. Για παράδειγμα, το φυτό στάμνας σε γλάστρα ευδοκιμεί σε ένα μείγμα τύρφης, φλοιού και βερμικουλίτη. Η γλάστρα μπορεί να είναι μικρή και μπορούν να κάνουν καλά ακόμη και σε ένα terrarium.

Τα εξωτερικά δείγματα ζουν σε ελαφρώς όξινα εδάφη. Τα φυτά της στάμνας πρέπει να διατηρούνται υγρά και μπορούν να αναπτυχθούν ακόμη και σε κήπους με νερό. Τα φυτά χρειάζονται βαλτώδη, υγρό χώμα και θα έχουν καλή απόδοση στις παρυφές μιας λίμνης ή ενός τυροπήγματος.

Τα φυτά στάμνας ευδοκιμούνπλήρης ήλιος έως ανοιχτή σκιά.

Φροντίδα φυτών στάμνας

Η φροντίδα για τα φυτά στάμνας είναι ελάχιστη. Η καλύτερη θερμοκρασία για τα φυτά στάμνας που καλλιεργούνται στο εσωτερικό είναι μεταξύ 60 και 70 F. (16-21 C.). Τα φυτά εσωτερικού χώρου πρέπει να γονιμοποιούνται στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου με καλή τροφή για ορχιδέα και κάθε μήνα μέχρι το φθινόπωρο.

Οι περισσότερες από τις ανάγκες των φυτών σε θρεπτικά συστατικά προέρχονται από τα έντομα που πιάνουν στα όργανα σε σχήμα στάμνας. Εξαιτίας αυτού, η φροντίδα των φυτών στάμνας σε εξωτερικούς χώρους δεν απαιτεί πολλή λίπανση.

Τα φυτά εξωτερικού χώρου θα χάσουν φυσικά μερικά από τα φύλλα σε σχήμα στάμνας. Κόψτε τα καθώς ξαναπεθαίνουν. Από τη βάση της ροζέτας θα σχηματιστούν νέα φύλλα. Η φροντίδα των φυτών της στάμνας περιλαμβάνει επίσης την προστασία των φυτών στο έδαφος από τους παγετούς με τη δημιουργία σάπιας φύλλα γύρω από τη βάση της ροζέτας.