Κοινοί τύποι αγγουριού - Ποικιλίες αγγουριού για τον κήπο

2024 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-01 12:44

Υπάρχουν βασικά δύο είδη φυτών αγγουριού, αυτά που τρώγονται φρέσκα (τεμαχίζοντας αγγούρια) και αυτά που καλλιεργούνται για τουρσί. Κάτω από την ομπρέλα αυτών των δύο κοινών τύπων αγγουριού, ωστόσο, θα βρείτε μια πληθώρα διαφορετικών ποικιλιών κατάλληλων για τις αυξανόμενες ανάγκες σας. Μερικά μπορεί να είναι λεία ή αγκαθωτά, μερικά μπορεί να έχουν πολλούς σπόρους ή πολύ λίγους, και μερικά μπορεί να είναι πιο αμπελώνες σε βιότοπο ή θαμνώδεις. Μαθαίνοντας λίγα λόγια για τις διαφορετικές ποικιλίες αγγουριού θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε ποια είναι κατάλληλη για τις ανάγκες σας.

Απαιτήσεις καλλιέργειας για κοινούς τύπους αγγουριού

Είτε καλλιεργούνται ποικιλίες αγγουριού σε φέτες είτε σε τουρσί, και οι δύο τύποι φυτών αγγουριού έχουν τις ίδιες απαιτήσεις. Τα αγγούρια ευδοκιμούν σε γόνιμο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος σε πλήρη έκθεση στον ήλιο. Αυτά τα λαχανικά της ζεστής εποχής θα πρέπει να φυτευτούν αφού έχει περάσει κάθε κίνδυνος παγετού στην περιοχή σας και οι θερμοκρασίες του εδάφους είναι τουλάχιστον 60-70 βαθμούς Φ. (15-21 C.).

Οι σπόροι φυτεύονται συνήθως σε λόφους με 4-5 φυτεμένους σε βάθος μίας ίντσας (2,5 εκ.). Οι λόφοι αγγουριών πρέπει να απέχουν μεταξύ τους 3-5 πόδια (91 cm.-1,5 m.) σε σειρές 4-5 πόδια (1-1,5 m.) μεταξύ τους για αμπελώνες ή διαστημικές ποικιλίες αγγουριού σε απόσταση 3 πόδια (91 cm.) μεταξύλόφους και σειρές. Όταν τα φυτά έχουν δύο φύλλα, αραιώστε το λόφο σε δύο μόνο φυτά.

Αν θέλετε να ξεκινήσετε με την καλλιέργεια του αγγουριού σας, ξεκινήστε τους σπόρους σε εσωτερικούς χώρους 2-3 εβδομάδες πριν από την πραγματική ημερομηνία φύτευσης. Μεταφυτέψτε τα σπορόφυτα όταν έχουν τουλάχιστον δύο φύλλα, αλλά φροντίστε να τα σκληρύνετε πρώτα.

Τύποι αγγουριού

Τα αγγούρια τουρσί είναι συνήθως πιο κοντά από τα κουκάκια σε φέτες, μήκους 3-4 ιντσών (7,5-10 εκ.) με λεπτές φλούδες και αγκάθια. Συχνά έχουν ραβδωτό χρώμα δέρματος με διαβαθμίσεις από σκούρο πράσινο έως ανοιχτό πράσινο στο άκρο του άνθους. Γενικά είναι έτοιμα για συγκομιδή νωρίτερα από τα ξαδέρφια τους που κόβουν φέτες, αλλά η συγκομιδή τους είναι μικρότερη, περίπου 7-10 ημέρες.

Τα αγγούρια σε φέτες έχουν μεγαλύτερους καρπούς, περίπου 7-8 ίντσες (17,5-20 εκ.) και έχουν πιο χοντρή φλούδα από τις ποικιλίες τουρσί. Τις περισσότερες φορές το δέρμα τους είναι ομοιόμορφο σκούρο πράσινο, αν και ορισμένες ποικιλίες έχουν ραβδωτό χρώμα. Καρποφορούν αργότερα από τα αγγούρια τουρσί αλλά καρποφορούν περισσότερο, για περίπου 4-6 εβδομάδες. Τα αγγούρια που βλέπετε στα παντοπωλεία είναι συνήθως αυτού του είδους τα αγγούρια. Μερικές φορές αναφέρεται ως αμερικανικό αγγούρι σε φέτες, η παχύτερη φλούδα τους καθιστά ευκολότερη τη μεταφορά τους και η έλλειψη ράχης είναι πιο ελκυστική για πολλούς καταναλωτές.

Μερικοί άνθρωποι προσθέτουν μια τρίτη ταξινόμηση αγγουριού, αγγούρια κοκτέιλ. Όπως ίσως έχετε μαντέψει, πρόκειται για μικρά φρούτα με λεπτή φλούδα που μερικές φορές ονομάζονται «αγγούρια σνακ», καθώς τρώγονται εύκολα σε λίγες, τραγανές μπουκιές.

Ποικιλίες αγγουριού

Μεταξύ τόσο του τεμαχισμού όσο και του τουρσίποικιλίες, θα βρείτε ποικιλίες χωρίς ράχη, με λεπτό δέρμα και ακόμη και χωρίς ρέψιμο.

Τα αγγούρια χωρίς ραγίσματα έχουν επιλεγεί λόγω της αδυναμίας τους να προκαλέσουν συσσώρευση αερίων, κάτι που για μερικούς ανθρώπους μπορεί να είναι εξαιρετικά άβολο. Οι κύβοι που προκαλούν αέρια σε μερικούς ανθρώπους έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε κουκουρβιτακίνη, τις πικρές ενώσεις που βρίσκονται σε όλα τα κολοκυθάκια – τα αγγούρια δεν αποτελούν εξαίρεση. Φαίνεται ότι οι ποικιλίες χωρίς κουκούτσι, με λεπτό δέρμα έχουν χαμηλότερη ποσότητα κουκουρβιτακίνης από τις αντίστοιχές τους και, ως εκ τούτου, συχνά αποκαλούνται «χωρίς ρέψιμο».

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αγγουριού συχνά με το όνομά τους μια αναφορά στην περιοχή του κόσμου που καλλιεργούνται πιο συχνά.

• Ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους αγγουριού είναι το αγγλικό ή ευρωπαϊκό αγγούρι. Αυτά τα cukes είναι σχεδόν χωρίς κουκούτσια, με λεπτό δέρμα χωρίς αγκάθια και μακριά (1-2 πόδια σε μήκος) (30-61 cm.). Κυκλοφορούν στο εμπόριο ως αγγούρια χωρίς ρέψιμο και έχουν ήπια γεύση σε σύγκριση με πολλά άλλα είδη. Επειδή καλλιεργούνται σε ζεστά σπίτια, τείνουν να είναι και πιο ακριβά.
• Τα αρμενικά αγγούρια, που ονομάζονται επίσης snakemelon ή αγγούρι φιδιού, έχουν πολύ μακρύ, στριφτό φρούτο με σκούρο πράσινο, λεπτή φλούδα και ωχροπράσινες ρίγες στο μήκος του φρούτου – που γίνεται κίτρινο και αρωματικό καθώς ωριμάζει και έχει ήπια γεύση.
Τα
• Kyuri ή Ιαπωνικά αγγούρια, είναι λεπτά, σκούρα πράσινα με μικρά εξογκώματα και λεπτές φλούδες. Είναι τραγανά και γλυκά με μικροσκοπικούς σπόρους. Τα μεγάλωσα πέρυσι και τα προτείνω ανεπιφύλακτα. Ήταν το πιο νόστιμο αγγούρι που είχα ποτέ και καρποφόρησαν για εβδομάδες. Αυτή η ποικιλία έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν είναι καφασωτήή αλλιώς κατακόρυφα αναπτυσσόμενη. Τα ιαπωνικά αγγούρια είναι επίσης ποικιλίες "χωρίς ραγίσματα".
• Τα αγγούρια Kirby είναι πιο συχνά αυτά που αγοράζετε ως τουρσιά που πωλούνται στο εμπόριο. Αυτά τα αγγούρια είναι συνήθως ακερωμένα και είναι τραγανά, με λεπτή φλούδα με μικροσκοπικούς ασήμαντους σπόρους.
• Τα αγγούρια λεμονιού είναι όπως υποδηλώνει το όνομα, στο μέγεθος ενός λεμονιού με δέρμα σε απόχρωση λεμονιού. Καθώς αυτή η ποικιλία ωριμάζει, το δέρμα γίνεται χρυσοκίτρινο με φρούτα που είναι γλυκά και τραγανά.
• Τα περσικά (Σφράν) αγγούρια είναι παρόμοια με τα αμερικανικά αγγούρια σε φέτες, αλλά είναι λίγο πιο κοντά και πιο συμπαγή. Αυτά τα cukes είναι ζουμερά και τραγανά. Τα περσικά αγγούρια είναι αρκετά στιβαρά για να αντέχουν στη θερμότητα και είναι υπέροχα πεταμένα σε ένα stir-fry.