Κριθάρι για ζυθοποιία μπύρας: Πώς να καλλιεργήσετε και να συλλέξετε βυνοποιημένο κριθάρι

2025 Συγγραφέας: Chloe Blomfield | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 15:31

Εδώ και χρόνια, οι μικροζυθοποιίες μικρών παρτίδων κυριαρχούν, γοητεύοντας τους λάτρεις της μπύρας με τη σκέψη να φτιάξουν τη δική τους μικρή παρτίδα μπύρας. Σήμερα, υπάρχουν πολλά κιτ παρασκευής μπύρας διαθέσιμα στην αγορά, αλλά γιατί να μην το κάνετε ένα βήμα παραπέρα καλλιεργώντας το δικό σας βυνοποιημένο κριθάρι. Στην πραγματικότητα, η διαδικασία παρασκευής μπύρας ξεκινά με τη συγκομιδή του κριθαριού για μπύρα και στη συνέχεια τη βυνοποίηση. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς να καλλιεργείτε και να συλλέγετε βυνοποιημένο κριθάρι.

Καλλιέργεια βυνοποιημένου κριθαριού για μπύρα

Το κριθάρι βυνοποίησης διατίθεται σε δύο ποικιλίες, δύο σειρών και έξι σειρών, που αναφέρονται στον αριθμό των σειρών κόκκων στο κεφάλι του κριθαριού. Το κριθάρι έξι σειρών είναι πολύ μικρότερο, λιγότερο αμυλώδες και πιο ενζυματικό από το κριθάρι δύο σειρών και χρησιμοποιείται για την παρασκευή πολλών μικροζυθοποιών αμερικανικού τύπου. Το κριθάρι δύο σειρών είναι πιο παχύρρευστο και πιο αμυλώδες και χρησιμοποιείται για μπύρες με βύνη.

Κάποτε ήταν ότι οι έξι σειρές καλλιεργούνταν πιο συχνά στην Ανατολική Ακτή και στη Μεσοδυτική, ενώ οι δύο σειρές καλλιεργούνταν στον πιο ήπιο Βορειοδυτικό Ειρηνικό και στις Μεγάλες Πεδιάδες. Σήμερα, υπάρχουν όλο και περισσότερα κριθάρια δύο σειρών που καλλιεργούνται σε όλη τη χώρα λόγω της εισαγωγής νέων ποικιλιών.

Αν ενδιαφέρεστε να καλλιεργήσετε βυνοποιημένο κριθάρι, ξεκινήστε μιλώντας με τον τοπικό σας συνεταιρισμόεπέκταση για πληροφορίες σχετικά με τους τύπους κριθαριού που ταιριάζουν καλύτερα στην περιοχή σας. Επίσης, πολλές μικρότερες, τοπικές εταιρείες σπόρων θα έχουν όχι μόνο πληροφορίες αλλά και σπόρους προσαρμοσμένους στην περιοχή.

Πώς να καλλιεργήσετε κριθάρι μπύρας

Η καλλιέργεια και η συγκομιδή βυνοποιημένου κριθαριού για μπύρα είναι αρκετά απλή. Το πρώτο βήμα, αφού επιλέξετε τους σπόρους σας φυσικά, είναι η προετοιμασία του κρεβατιού. Στο κριθάρι αρέσει ένας λεπτός σπόρος που αποτελείται από αργιλώδες έδαφος με χαμηλό pH σε πλήρη ηλιοφάνεια. Τα κάνει καλά σε φτωχά εδάφη, αλλά χρειάζεται φώσφορο και κάλιο, οπότε εάν χρειάζεται, τροποποιήστε το έδαφος με φωσφορικά άλατα και χλωρή άμμο. Κάντε μια δοκιμή εδάφους εκ των προτέρων για να αναλύσετε επαρκώς τα συστατικά του εδάφους σας.

Μόλις το έδαφος είναι λειτουργικό την άνοιξη, σκάψτε το οικόπεδο και προετοιμάστε το χώμα. Η ποσότητα του σπόρου που θα σπαρθεί εξαρτάται από την ποικιλία, αλλά ένας εμπειρικός κανόνας είναι μία λίβρα (κάτω από ½ κιλό) σπόρου για κάθε 500 τετραγωνικά πόδια (46 τ.μ.).

Ο ευκολότερος τρόπος να σπείρεις τους σπόρους είναι να τους σκορπίσεις (μετάδοση). Προσπαθήστε να απλώσετε τον σπόρο όσο πιο ομοιόμορφα γίνεται. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι ή με ένα πρόγραμμα αναπαραγωγής εκπομπής. Μόλις μεταδοθεί ο σπόρος, τυλίξτε τον ελαφρά στο χώμα, ώστε τα πουλιά να έχουν λιγότερες πιθανότητες να τον βρουν.

Τα περισσότερα κριθάρια έξι σειρών είναι αρκετά ανθεκτικά στην ξηρασία, αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για δύο σειρές. Διατηρήστε το κριθάρι δύο σειρών υγρό. Διατηρήστε την περιοχή γύρω από την καλλιέργεια όσο το δυνατόν πιο απαλλαγμένη από ζιζάνια. Τα ζιζάνια φιλοξενούν παράσιτα και ασθένειες που μπορούν να επηρεάσουν την καλλιέργεια.

Πώς να συγκομίσετε βυνοποιημένο κριθάρι

Το κριθάρι είναι έτοιμο για συγκομιδή περίπου 90 ημέρες από τη φύτευση. Σε αυτή τη συγκυρία, το καλαμάκι θα είναι χρυσαφένιο και στεγνό, και μια ξεφλουδισμένη ψίχαθα είναι δύσκολο να τρυπηθεί με ένα νύχι.

Χρησιμοποιήστε ένα ελαφρύ δρεπάνι ή ακόμα και ψαλίδι κήπου για τη συγκομιδή των σιτηρών. Καθώς κόβετε τους κόκκους, το στρώνετε σε δέσμες με τα κεφάλια να κοιτούν το ίδιο και τα δένετε σε θήκες. Συγκεντρώστε 8 έως 10 από αυτές τις δεμένες δέσμες μαζί και αφήστε τις να στεγνώσουν, με τις περισσότερες να είναι όρθιες και μερικές να απλώνονται στην κορυφή. Αφήστε τα να στεγνώσουν στον ήλιο για μια ή δύο εβδομάδες.

Μόλις στεγνώσει ο κόκκος, ήρθε η ώρα να τον αλωνίσετε, που σημαίνει απλώς να ξεχωρίσετε το σιτάρι από το άχυρο. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για το αλώνισμα. Παραδοσιακά, χρησιμοποιούσαν ένα λάστιχο, αλλά μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν μια λαβή σκούπας, πλαστικό ρόπαλο του μπέιζμπολ ή ακόμα και έναν κάδο σκουπιδιών ως αλωνιστική μηχανή. Όπως κι αν επιλέξετε να αλωνίσετε, ο στόχος είναι να διαχωρίσετε τα σιτηρά από τις τέντες, το φλοιό και το άχυρο.

Τώρα είναι ώρα για βύνη. Αυτό περιλαμβάνει τον καθαρισμό και το ζύγισμα του κόκκου και, στη συνέχεια, το μούλιασμα του όλη τη νύχτα. Στραγγίστε τους κόκκους και κρατήστε τον καλυμμένο με ένα υγρό πανί ενώ βλασταίνει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με θερμοκρασία περίπου 50 βαθμούς Φ. (10 C.). Ανακατέψτε το μερικές φορές την ημέρα.

Μέχρι τη δεύτερη ή την τρίτη ημέρα, θα σχηματιστούν λευκές ρίζες στο αμβλύ άκρο του κόκκου και το ακροσπείρο, ή βλαστός, μπορεί να προβληθεί να αναπτύσσεται κάτω από το δέρμα του κόκκου. Όταν το ακροσπείρο είναι τόσο μακρύ όσο ο κόκκος, τροποποιείται πλήρως και είναι καιρός να σταματήσει η ανάπτυξή του. Μεταφέρετε το σιτάρι σε ένα μεγάλο μπολ και κρατήστε το σκεπασμένο για μερικές μέρες. αυτό περιορίζει το οξυγόνο στο ακροσπείρο και σταματά την ανάπτυξή του. Γυρίστε τους κόκκους μία φορά την ημέρα.

Όταν οι κόκκοι σταματήσουν να αναπτύσσονται, ήρθε η ώρα να τους ψήσετε. Μικρές ποσότητες σιτηρών μπορούν να ψηθούν, να αποξηρανθούνστο φούρνο στη χαμηλότερη ρύθμιση, σε έναν αφυδατωτή τροφίμων ή σε ένα oast. Λίγα λίβρες (1 κιλό) κόκκου θα στεγνώσουν πλήρως στο φούρνο σε 12 έως 14 ώρες περίπου. Η βύνη είναι στεγνή όταν ζυγίζει το ίδιο με αυτό που ζύγιζε πριν ξεκινήσετε να τη βράζετε.

Αυτό είναι. Τώρα είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε το βυνοποιημένο κριθάρι και να δημιουργήσετε ένα αριστοτεχνικό ρόφημα που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τους φίλους σας όχι μόνο επειδή φτιάξατε τη μπύρα μόνοι σας, αλλά και επειδή καλλιεργήσατε και βύνατε το κριθάρι.